Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Οι Radiohead έβγαλαν κράνος οικονομικής ενίσχυσης;

«Το νέο μας άλμπουμ λέγεται "In Rainbows" και κυκλοφορεί στις 10 του μηνός από το site μας. Οσοι ενδιαφέρονται μπορούν να το "κατεβάσουν" από το www.inrainbows.com πληρώνοντας από 0 έως 100 λίρες». Με αυτήν τη λιτή ανακοίνωση οι Radiohead προχώρησαν σε μια αντάρτικη κίνηση κατατροπώνοντας τη νοοτροπία του εμπορίου που έχει επικρατήσει στη μουσική σκηνή. Η μέθοδός τους είναι απλή. Δεν κοστολογούν τη μουσική τους, ούτε επιβάλλουν ποινή στους τζαμπατζήδες. Οποιος σέβεται την μπάντα, ας πληρώσει όσα νομίζει ή όσα διαθέτει. Οι υπόλοιποι ας την απολαύσουν δωρεάν. Ριζοσπαστική ενέργεια; Σίγουρα, και πολύ περισσότερο από όσο φαίνεται…

…«Μια φανταστική κίνηση που σπάει τους κανόνες της βιομηχανίας», περιέγραψε την κίνηση των Radiohead ο Ιαν Μπράουν, πρώην τραγουδιστής των Stone Roses. «Θα δουλέψει γιατί η προσφορά πάντα ανταμείβεται από το κοινό», υπερθεμάτισε και ο Τζόνι Μαρ, παλιός κιθαρίστας των Smiths. Αντιτάχθηκαν μόνο κάτι εκπρόσωποι δισκογραφικών λέγοντας ότι «αν τα διαμάντια είναι παντού και τζάμπα, τότε χάνουν την αξία τους». Ξεχνώντας ότι η τέχνη δεν είναι εμπορεύσιμο αγαθό. Είναι ανεκτίμητη ως δημιουργία και θα έπρεπε να είναι ελεύθερη για όλους. Στην εποχή του Ιντερνετ οι Radiohead επιλέγουν μια ευφυή κίνηση. Μεταφέρουν την ευθύνη στο κοινό τους. Αυτό μόνο του, χωρίς τιμές και ποινές, θα αποφασίσει πόσο θα πληρώσει τη μουσική που γουστάρει. Μένει να δούμε αν οι Radiohead είναι αφελείς ή πρωτοπόροι.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/10/2007

Οι Radiohead δεν είναι αφελείς όπως κατά το ήμισυ διατείνεται ο συνήγορος δημοσιογράφος. Πρωτοπόροι ίσως είναι, αλλά σε σχέση με τι; Είναι δεδομένο ότι οι δισκογραφικές εταιρίες δίνουν κάποια ποσοστά στους «καλλιτέχνες» και θα δεχτούμε ότι δίνουν πολλά περισσότερα στο συγκεκριμένο συγκρότημα λόγω της φήμης του. Όπως και να’ χει τα περισσότερα χρήματα διαπιστωμένα κι επιβεβαιωμένα από τον κόσμο των «καλλιτεχνών» βγαίνουν από τις εμφανίσεις. Στο προκείμενο, είναι πασιφανές ότι έγινε ένας υπολογισμός από το συγκρότημα, εκτιμήθηκε ότι αν αναλάβουν την παραγωγή και την διακίνηση μόνοι τους πιθανόν να κερδίσουν περισσότερα, τελειώνοντας επιπλέον και με τις δεσμεύσεις στο πλαίσιο των άθλιων συνήθως συμβολαίων καθώς και με την αντιδημαγωγική λοιδορία των πειρατοκυνηγών. Να’ τος λοιπόν ο «ριζοσπαστισμός». Όχι! Δεν πρόκειται για προκατάληψη από τη μεριά μας ούτε για χαζές εμπάθειες (δεν έχουμε δα και τις ίδιες φιλοδοξίες με τους συγκεκριμένους…)

Πρόκειται για εφαρμογή της απλής λογικής από υποψιασμένους αντικαπιταλιστές-αντιεξουσιαστές-αναρχικούς- αυτόνομους-αντικαθεστωτικούς κι ό,τι άλλο θέλετε. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μια -καινοτόμα αν μη τι άλλο- υπεράσπιση των συμφερόντων της Radiohead A.E. στο βαθμό που τα άτομα αυτά δεν έχουν αποποιηθεί τίποτε άλλο απ’ αυτό που πάντοτε ήταν. Το παρήγορο για τους καταναλωτές είναι ότι στο συγκεκριμένο θα βγουν κομμάτι κερδισμένοι όπως και από κάθε προσφορά στο σούπερ μάρκετ…

Ωχρά Σπειροχαίτη, 11 Οκτώβρη 2007

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

λαικ μαντονα :-) ?

Ένας κρίκος της μεσολάβησης όμως φαίνεται πως πάει να σπάσει και αυτό δεν είναι και τόσο ασήμαντο.

... είπε...

Όταν σπάει ένας κρίκος η αλυσίδα κόβεται. Έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι σπάνε έναν κρίκο για να βάλουν κάτι άλλο στην θέση του. Γιατί η αλυσίδα είναι μέσα στο μυαλό τους...

Ανώνυμος είπε...

Ο σπασμένος κρίκος μπορεί να πουληθεί πιο ακριβά από έναν φυσιολογικό κρίκο. Γιατί πολύ απλά διαφέρει (εκτός από τον φυσιολογικό κρίκο) και από την φυσιολογική αλυσίδα.
Για τον κόσμο των εμπόρων, ακόμη και το ασήμαντο είναι ενδιαφέρον και ωφέλιμο.

Ανώνυμος είπε...

Ο σπασμένος κρίκος μπορεί να πουληθεί πιο ακριβά από έναν φυσιολογικό κρίκο. Γιατί πολύ απλά διαφέρει (εκτός από τον φυσιολογικό κρίκο) και από την φυσιολογική αλυσίδα.
Για τον κόσμο των εμπόρων, δεν είναι ασήμαντο να διαφέρεις, αλλά ωφέλιμο.

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΕ ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ ΟΙ RADIOHEAD... ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ...ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΦΥΣΙΚΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ "ΟΥΤΟΠΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ" ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΤΙΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΟΥΝ (ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ).. ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕΤΑ ΛΥΠΗΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΟΤΙ ΤΟ MARKETING ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΔΑΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.. ΜΗΝ ΕΚΠΛΑΓΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ RADIOHEAD ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΙΑΣ ΠΙΟ "ΗΘΙΚΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ" ΤΩΝ ΕΥΤΩΝ ΤΟΥΣ (ΟΠΩΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ) ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕΔΟΝ ΝΕΚΡΗ (ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ) ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ...

... είπε...

Προφανώς, αυτή η κίνηση των Radiohead εκβιάστηκε και δεν έγινε από την καλή τους θέληση. Είναι αποτέλεσμα μιας δυνατότητας να διακινείται δωρεάν η μουσική που ο κόσμος την εξάντλησε και την έκανε ισχυρή πραγματικότητα. Παρακάμπτοντας την μουσική βιομηχανία. Φαίνεται ότι το ρολόι για τα ρεμάλια των δισκογραφικών έχει αρχίσει να γυρίζει πια ανάποδα. Παραπέρα, όμως, καθώς το σύνολο των εμπορευματικών σχέσεων μένουν αλώβητα (ρίξτε μια ματιά στα υπέρογκα κέρδη των εμπορικών μεγακαταστημάτων τύπου Mall, IKEA που είναι ναυαρχίδες του τριτογενή τομέα που με τη σειρά του δεσπόζει στην καπιταλιστική συσσώρευση) είναι ζήτημα χρόνου να καλυφθεί το κενό με άλλου τύπου διαμεσολαβήσεις. Και μην ξεχνάμε ότι εμπόρευμα δεν απλά ένα προϊόν, αλλά το προϊόν που φτιάχνεται για να πουληθεί. Ο έμπορος βρίσκεται ήδη μέσα στη συνείδηση του δημιουργού.

Ανώνυμος είπε...

Ο έμπορος βρίσκεται ήδη μέσα στη συνείδηση του δημιουργού.
/////////////////////////////
Έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι σπάνε έναν κρίκο για να βάλουν κάτι άλλο στην θέση του.
/////////////////////////////

Αυτό το άλλο στην θέση του είναι να γίνουν οι ίδιοι έμποροι του εαυτού τους .

Άλλο η εμπορία και άλλο η μεσολάβηση.Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί οτι αφαιρούν την ασφάλεια της μεσολάβησης , αλλά εξακολουθούν να εμπορεύονται την δημιουργία τους.Τώρα παραδείγματα promotion τύπου myspace κτλ ασφαλώς και δίνουν τον ρυθμό.

Το σημαντικό είναι πως δημιουργείται η δυνατότητα της μη προβλεψιμότητας όσο αφορά τις συνέπειες αυτής της πράξης / κάτι απεχθές για κάθε έμπορο/ .Έτσι αυτό το κάτι άλλο που θα μπεί στην θέση του κρίκου πλέον ακουμπάει πιο πολύ την αλυσίδα μέσα στο μυαλό.

Δεν είναι επαναστατική κίνηση αλλά ούτε καινοτόμα.Κατά την άποψή μου θα μπορούσε να περιγραφεί ώς τολμηρή.Σε ένα τέτοιο παιχνίδι εμπορίας που πλέον χαρακτηρίζεται ως παροχή υπηρεσιών κλονίζεται απρόβλεπτα ακόμα και η ίδια η συνναλαγή.Γιατί σίγουρα δεν μπορεί να περιγραφεί με όρους συνηθισμένης "εκκεντρικότητας" .

... είπε...

Αυτό που διαμεσολαβεί στις ανθρώπινες σχέσεις στην ουσία είναι το χρήμα κι όχι ο έμπορος. Συμφωνώ μαζί σου -αν σε κατανοώ σωστά- ότι κλονίζονται κάποιες ισορροπίες (αν και θεωρώ ότι προσδίδεις έναν τόνο υπερβολής στην κίνηση αυτή). Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι ποιός τολμά; Γιατί χαρακτηρίζεις την κίνηση αυτή τολμηρή; Οι radiohead δεν έχουν τίποτε να χάσουν, δεν κινδυνεύουν από τίποτε. Οι δισκογραφικές εταιρίες είναι στη γωνιά και περιμένουν αδρανείς. Οι καταναλωτές απολαμβάνουν τις αγαπημένες τους μουσικές χωρίς άγχος. Κι ο καπιταλισμός κινείται εφόσον η κυκλοφορία του χρήματος είναι απρόσκοπτη.

Ανώνυμος είπε...

Κι ο καπιταλισμός κινείται εφόσον η κυκλοφορία του χρήματος είναι απρόσκοπτη.
/////////////////////////////

Προσφέρουν το album τους δωρεάν.Όποιος θέλει βάζει λεφτά.Η ύπαρξη του χρήματος δεν βρίσκεται στην ποιότητα του ριπαρισμενου τραγουδιου παρα μονο στην καλή θέληση .Κάτι σαν περνάει το κράνος.

Ασφαλώς και δεν έχουν να χάσουν και πολλά.Έχουν ήδη βγάλει αρκετα.Και υπερβάλλω λίγο .Αλλα είναι και αυτή μια από κινήσεις που αλλάζουν ένα τοπίο χωρίς την ευκολία να κατανοηθεί και να χρησιμοποιηθεί.

Αυτό που διαμεσολαβεί στις ανθρώπινες σχέσεις στην ουσία είναι το χρήμα κι όχι ο έμπορος.

//////////////////////////

Η μέτρηση της αξίας γίνεται με το χρήμα.Και η εμπορική συναλλαγή καθορίζει αυτή την αξία.Και εδώ όχι αποκλειστικά.Η αξία της ανθρώπινης σχέσης ποιά είναι?Στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είναι η "τοτεμοποίηση" ,το αυτοκατασκευασμένο ,απο μια στιγμή και μετά , είδωλο των radiohead .Αλλά δεν είναι όλα τα συγκροτήματα radiohead να προσβλέπουν σε αυτό.

Στις ανθρώπινες σχέσεις δεν μεσολαβεί μόνο το χρήμα αν με νοιώθεις :-). Ο έμπορας μπορεί να υπάρχει και χωρίς την ύπαρξη του χρήματος

Λέω τολμηρή γιατί η αποτυχία τους όχι μόνο τους στιγματίζει αλλά δημιουργεί και θέμα διατήρησης της ταυτότητάς τους.

Και δεν είναι μόνο οι radiohead.Σχεδόν παράλληλα κάναν την ίδια κίνηση οι ΝΙΝ .

... είπε...

Νομίζω ότι δεν έχει νόημα μια ακόμη απάντηση από τη μεριά μου καθώς κινούμαστε όλο και περισσότερο αμοιβαία σε μια απαραίτητη αναγωγή σε ορισμούς: τι είναι έμπορος, τι είναι χρήμα, τι είναι εμπορευματικές σχέσεις, τι είναι διαμεσολάβηση, τι σημαίνει ρίσκο ή τόλμη σε μια κίνηση στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Κάτι τέτοιο νομίζω ότι δεν προσφέρεται σε χώρους όπως αυτός εδώ. Εκείνο που θέλω να σημειώσω είναι ότι δεν έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε από το να περιμένουμε την εξέλιξη της κίνησης. Και δίνουμε ένα ραντεβού εδώ όταν θα υπάρχουν νεώτερα.
Επιπλέον, να συμπληρώσω κάτι πολύ σημαντικό για την συγκεκριμένη περίπτωση. Μόλις χτες έμαθα ότι οι radiohead δεν έχουν σπάσει το συμβόλαιο με την δισκογραφική τους εταιρία, πράγμα που, τελικά, σημαίνει ότι η εταιρία είναι ενήμερη και νομιμοποιεί την κίνησή τους αυτή. Αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα ας επιβεβαιώσει...

Ανώνυμος είπε...

Αντιγράφω...

Ο μάνατζερ του συγκροτήματος δήλωσε ότι οι Radiohead είναι έτοιμοι να πάρουν αυτό το ρίσκο ακόμα και αν στο τέλος αποδειχθεί ανόητο. «Αλλά πιστεύουμε ότι αν η μουσική μας είναι καλή, τότε ο κόσμος θα πληρώσει για να την αγοράσει», πρόσθεσε.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_8_12/10/2007_207637

Ανώνυμος είπε...

Οι radiohead είναι μια γκρούπα που θα μπορούσε να πουλάει όπως πούλαγε μέχρι σήμερα, κάτω από την ασφάλεια μια δισκογραφικής, δεν έθεσαν ποτέ θέμα να επαναστατήσουν ή να αλλάξουν αυτό το κομμάτι στη μουσική τους ούτως ή άλλως. Επέλεξαν όμως ένα δρόμο τολμηρό (όπως είπε ένας ανωνυμος παραπάνω) που το σημαντικότερο όφελος (για τους ακροατές τους) είναι να τους ακούσει κάποιος ο οποίος δεν θα είχε την ευχέρεια να τους αγοράσει.

Θυμάμαι παλιά το Δαφνή, ένας περίεργος θεατράνθρωπος που έκανε κάποιες πειραματικές παραστάσεις χωρίς εισητηριο και στο τέλος σε πληροφορούσε πως το εισητήριο θα το πλήρωνες μόνο εάν η παράσταση σου άρεσε.

Αντιλαμβάνομαι και προσυπογράφω την απέχθεια στο κέρδος αλλά στη γαμημένη κοινωνία που ζούμε είναι πιο τίμιο να αγοράσεις τα πορτοκάλια από τον παραγωγό (και μάλιστα να τα πληρώσεις μόνο εάν έχεις ή εάν θέλεις) παρά να τα χαζεύεις να τα ξεσκονίζουνε στο σούπερμάρκετ.

Και (τελειώνοντας γιατί σας έβγαλα τη ψυχή) αυτό που μεσολαβει στην κοινωνία είναι ΚΑΙ το χρήμα ΚΑΙ ο έμπορος ΚΑΙ κάμποσοι ακόμα που ελέγχουν τα μέσα παραγωγής ΚΑΙ διάθεσης. Αν μπορέσεις να πετάξεις τον έμπορο και τη διάθεση (μεσάζοντες) μένει το χρήμα (κέρδος) και η παραγωγή (ιδιοκτησία). Όπως και να το δεις είναι ένα βήμα πιο κοντά στο ποθούμενο. Δε χρειάζεται να τα απαξιώνουμε όλα κοιτάζοντας αφ' υψηλού με επαναστατική υπεροψία.

... είπε...

Φίλε dd,
εμείς ως Ωχρά Σπειροχαίτη είπαμε ότι το όφελος των ανθρώπων που θέλουν να ακούσουν Radiohead είναι δεδομένο. Σε εκείνο στο οποίο νιώσαμε την ανάγκη να πούμε το "ως εδώ μάγκες" είναι στις φράσεις του Δ.Αναστασόπουλου στην Ελευθεροτυπία: αντάρτικη κίνηση,ριζοσπαστική κλπ. ή και παραπέρα σε φράσεις όπως "τολμηρή κίνηση" που αναφέρεις κι εσύ. Αυτό το "ως εδώ" αφορά το φρένο σε μια ύποπτη υπερβολή που, κατά την άποψή μας, χρεώνει μια πράξη εναλλακτικής έστω εμπορικής συναλλαγής με φράσεις δανεισμένες από μια αμφισβητησιακή πολιτική ορολογία. Με μια ορολογία που ενώ έχει στοιχειώσει στη σχέση ροκ εν ρολ και επανάστασης επανέρχεται με αμφισβητήσιμες αντιστοιχήσεις -και πάλι προς όφελος της καπιταλιστικής συσσώρευσης.
Εν πάσει περιπτώσει, δεν κάνουμε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής ούτε και θεωρούμε τους εαυτούς μας σημείο αναφοράς αλλά όχι κι όταν λέμε την άποψή μας, μια άποψη που προσπαθούμε από τη μεριά μας να κάνουμε διαρκώς πράξη,να χρεωνόμαστε μια στάση αφ' υψηλού. Έτσι κι αλλιώς, οι επιλογές οι δικές μας και αυτές των Radiohead όχι μόνο δεν συναντιούνται αλλά είναι και εχθρικές και δεν μπορεί αυτή η σύγκρουση να μην παράγει δυναμικές αντιθέσεις.
Κατά τα άλλα, επειδή αναφέρθηκες σε ένα σωρό ζητήματα, η άποψή μας για τα ζητήματα παραγωγού, εμπόρου και εμπορευματικών σχέσεων είναι κατατεθειμένη στο link +τεχνία- πάνω δεξιά στο Blog. Αυτό για να επιβεβαιώνεται η αναγκαιότητα των Link, για να μην επαναλαμβανόμαστε και χάνει και το "νεύρο" της η επικοινωνία εδώ στα σχόλια.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ...

Δυστηχώς δεν έγινα κατανοητός αλλά οι φράσεις μου εντάχθηκαν σε "πράξεις εναλλακτικής ή έστω εμπορικής συναλλαγής με φράσεις δανεισμένες από μια αμφισβητησιακή πολιτική ορολογία".Επιπλέον και η υπερβολή μου έιναι ύποπτη .

Το τολμηρό δεν είναι μονοσήμαντο ούτε και απαραίτητα τιμητικό..

Τώρα το οτι πραγματικά πηγαίναμε "όλο και περισσότερο αμοιβαία σε μια απαραίτητη αναγωγή σε ορισμούς" ισχύει και καλώς έληξε εκεί ο διάλογος.

Για μένα η ουσία αυτών που έγραψα βρισκόταν στην μη προβλεψιμότητα των συνεπειών ,αλλά η αλήθεια βρίσκεται σε αυτόν που διαβάζει.Και φυσικά πράττει !

... είπε...

Όχι η δική σου υπερβολή (περί τολμηρής κίνησης των Radiohead) δεν είναι ύποπτη. Επειδή ήδη είσαι εδώ και το συζητάμε και η πρόθεσή σου είναι ξεκάθαρη. Απαντάμε στην "καταβολή" της φράσης...
Όσον αφορά την "αλήθεια" και σε ποιόν βρίσκεται είναι μια πολύ σχετική προσέγγιση...
Ας παρακολουθήσουμε τις συνέπειες των "ριψοκίνδυνων" Ρadiohead και εδώ είμαστε. Εκτεθειμένοι σε σχέση με τις απόψεις μας έτσι κι αλλιώς. Πάντα με καλή πρόθεση...

Ανώνυμος είπε...

Ναι, ίσως ήμουν υπερβολικός μα σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να πω πως είστε υπερόπτες ή ανακόλουθοι στο λόγο και τις πράξεις σας, άλλωστε το ότι ανοίξατε μπλογκ και συζητάτε κάθε άλλο παρά υπεροψία δείχνει (και τώρα που το βλέπω υπερόπτης ήμουν περισσότερο εγώ που το άφησα να εννοηθεί).

Απλά πολλές φορές ο λόγος μας είναι απαξιωτικός (χωρίς απαραίτητα να είναι κακό αυτό) διότι συγκρίνουμε δυό στάσεις (εσείς θέσατε τους εαυτούς σας στη σύγκριση μέσα στο κείμενό σας) που δεν έχουν κοινό μεταξύ τους. Οι Radiohead κάναν μία «τολμηρή» κίνηση (ας βάλουμε τα εισαγωγικά) με την έννοια του ότι διακινδύνευσαν τα (υπερ)κέρδη τους σε κάτι που δεν γνώριζαν αν είναι ασφαλές και ουσιαστικά πειραματίστηκαν, ασυνήθιστο για μεγάλες μπάντες. Αυτό είναι καλό γι’ αυτούς και τους φαν τους αλλά πράγματι δεν θα φέρουν καμιά επανάσταση και ακριβώς γι’ αυτό είναι ασφαλές για το «ριζοσπαστικό» τρέντυ κατεστημένο της εποχής να τους υπερεκτιμήσει. Πιστεύω όμως πως η κριτική σας θα έπρεπε να στρεφόταν περισσότερο στον δημοσιογράφο που έφτιαξε την είδηση κι όχι στους radiohead, που προτίμησαν μια λιτή ανακοίνωση στο site τους. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το προσπεράσουμε γιατί ανοίγει ένα δρόμο (ο οποίος έχει ήδη ανοίξει με άλλα σχήματα μικρότερης εμβέλειας) και απομονώνει πρακτικές τύπου μετάλλικα, που είναι η αγάπη των δισκογραφικών.

Άλλωστε, όπως αναφέρετε στο κείμενό σας, η κίνησή τους είναι πολιτικαλυ κορεκτ με την έννοια του δήθεν «ριζοσπαστισμού» που αληθινά κουράζει στις μέρες μας, μιας που όπου και να κοιτάξεις ο τόπος έχει γεμίσει πολιτικαλυ κορεκτ ριζοσπάστες με αντίστοιχη ορολογία. Κι εδώ ερχόμαστε σ’ εσάς (η επικοινωνία που ζητάτε) μιας που ουσιαστικά είστε μια γκρούπα του Λόγου. Και να το στοίχημα ποιο είναι, ν’ αποφύγετε τα κλισέ του «ριζοσπάστη» ή του «πρωτοπόρου» στοχεύοντας, όχι το αυτί του αντιπάλου σου (εύκολο) αλλά το μυαλό του συντρόφου σου (δύσκολο).

Σε ότι αφορά την +τεχνία- την είχα επισκεφθεί (δικτυακά) εδώ και κάμποσο καιρό και πέρα από εσάς, που ομολογουμένως είστε ζωντανοί και κινείστε με κάθε τρόπο, οι υπόλοιποι μοιάζουν ανενεργοί σαν πεθαμένα links. Βέβαια δεν γνωρίζω περισσότερα για τα άλλα σχήματα αλλά το να φτιάχνεις ένα σημείο αναφοράς έχοντας σαν κείμενο μια μπροσούρα του 2002 δεν νομίζω να λέει πολλά (σε μένα).

ΥΓ: Τώρα αν θέτε ν’ ανοίξουμε κουβέντα για τη σχέση ροκ εντ ρολ κι επανάσταση δεν έχετε να κάνετε παρά ένα δημοσίευμα γιατί είμαι περίεργος να δω τις θέσεις σας.

... είπε...

Μια διευκρίνιση:
Τα σχήματα της +τεχνίας- που αναφέρονται στην ταυτότητα της μπορεί να μην υπάρχουν ως τέτοια αλλά οι περισσότεροι άνθρωποί τους συνεχίζουν με διαφορετικά σχήματα αλλά με το ίδιο σκεπτικό.

Και μια δέσμευση:
Σύντομα θα κάνουμε μια μικρή παράθεση για τη σχέση ροκ εντ ρολ και επανάστασης.

Erwtas Stomaxhs είπε...

Αξιοσέβαστη η κίνηση των Radiohead, ήδη έχει προκαλέσει την οργή αρκετών, όχι μόνο εταιρειών αλλά και συγκροτημάτων (βλέπε ας πούμε δηλώσεις των Portishead).

Ωστόσο αυτή η τακτική του "πληρώνεις όσο γουστάρεις" έχει χρησιμοποιηθεί ως εμπορικό τερτίπι και από καπιταλιστικούς κολοσούς όπως ας πούμε το metropolitan museum of NYC.

Η τέχνη είναι σίγουρα μη εμπορεύσιμη, τα έχετε πει και τα έχετε πράξει ως μπάντα χρόνια τώρα. Ο καλλιτέχνης που πλουτίζει και ζει σε λοφτ με χαβιάρι και σαμπάνια είναι τουλάχιστον αξιοθρήνητος.

Επίσης ενώ στον καπιταλισμό ισχύει το δόγμα "ό,τι πληρώνεις παίρνεις" με την έννοια της ποιοτικής αξίας, στην μουσική βιομηχανία συμβαίνει το παράδοξο της απόλυτης ισοπέδωσης. Πως είναι δυνατόν δηλαδή ένα CD του Τερζή ή του Σφακιανάκη να έχει την ίδια τιμή με ένα του Αγγελάκα ή των Sonic Youth;

Ποια είναι τα κριτήρια για τον ορισμό της τιμής στην περίπτωση της τέχνης; Γιατί ένας πίνακας του Πικάσο να κάνει 1 εκατομμύριο ευρώ και ένας του Χλέμπουρα να κάνει 30 σέντς ενώ η μουσική της Γαρμπή και των Red Hot Chili Peppers ας πούμε να κοστολογούνται το ίδιο; Αν αυτό συμβαίνει επειδή το CD θεωρείται αναπαραγωγικό είδος και όχι μοναδικό τότε η μουσική αντιμετωπίζεται από τον καπιταλισμό ως υλικό και όχι ως πνευματικό αγαθό, δηλαδή δεν αντιμετωπίζεται ως τέχνη και μας το λένε ξεκάθαρα.

Σόρυ που σας κούρασα... ίσως να είναι ασυναρτησίες όλα αυτά...

... είπε...

Όχι δεν κουράζεις! Πιάνεις μια πολύ σημαντική πλευρά της σχέσης της "τέχνης" και των εμπορευματικών σχέσεων. Πρόκειται για ένα καταδεικτικό παράδειγμα της πρόκρισης του υλικού φετιχισμού στον καπιταλισμό σε σχέση με την πνευματικότητα και τον ψυχισμό ενός δημιουργήματος. Μου έφερες στο νου το παράδειγμα ενός πολύ αγαπητού συντρόφου από την Σαλονίκη που προεκτείνει αυτό το σκεπτικό και σε άλλες κατευθύνσεις: περπατούσε στην παραλία και άκουσε έναν διάλογο ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που ψάρευαν:
-Έπιασες κανένα ψάρι;
-Ίσα με 30 ευρώ ψάρια!

Ανώνυμος είπε...

με την βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας (mp3 και peer2peer προγράμματα) μια μουσική δημιουργία ξεφεύγει από τον έλεγχο του δημιουργού και των καπιταλιστικών καναλιών παραγωγής/προώθησης/διανομής και ακολουθώντας αυτόνομη πορεία μεταμορφώνεται σε τέχνη.

στην συγκεκριμένη περίπτωση, το πλέον αξιοσημείωτο είναι οτι το εν λόγω album σε χρόνο μήδεν ανέβηκε στα πιο γνωστά και δημοφιλή τορεντάδικα. και αρκετός κόσμος επέλεξε να το κατεβάσει από εκεί και όχι από το site των radiohead.

το p2p είναι ο νέος τρόπος με τον οποίο θα απολαμβάνουμε οπτικοακουστικό υλικό και τίποτε δεν μπορεί να μας σταματίσει.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας.
Μιας και αναφερθηκε, το peer to peer προφανως το χρησιμοποιούν και οι εταιρειες στο βαθμό που τους βολεύει, αλλιως δεν εξηγειται το ότι βρισκω συνεχως δίσκους που δεν εχουν κυκλοφορησει ακόμα. Τα 8 xtra κομματια που θα δωσουν οι radiohead σε οποιον αγορασει το box set τους ήδη κανεις μπορεί να τα πετύχει σε πλατφόρμες τύπου soulseek. Αυτό γινεται απο όλες σχεδον τις εταιρείες και φυσικα ακόμα και απο αυτες που τρεχουν κοσμο στα δικαστηρια επειδη κλέβει μουσική, ενω οι ιδιοι του την εχουν πασαρει έτσι πρώτοι. Οχι οτι θα περιμενε κανεις απο τετοιες εταιρείες καποιου αλλου ε΄δους ηθική, αλλά μου κάνει λιγο εντύπωση που κανεις δεν το έχει αναφέρει. Ειδικα οι δημοσιογράφοι που και καλα σοκάρονται καθε μερα με πράγματα που ολοι οι άλλοι εχουμε ήδη καταλάβει

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=eXSWHp1GdKg

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=eXSWHp1GdKg

Ανώνυμος είπε...

Για να χρησιμοποιείτε την υπηρεσία blogger.com σημαίνει ότι συμφωνείτε με τους όρους που έχει θέσει η εταιρεία.

Αν δεν συμφωνείτε με τους όρους χρήσης, τότε πως καταδέχεστε να σας φιλοξενεί το Google, παραχωρώντας τα προσωπικά δεδομένα των επισκεπτών σας άνευ όρων και χωρίς κανένα έλεγχο;

Πλάκα έχει η διαρκής ιερά εξέταση που έχετε συστήσει, ακόμα περισσότερη πλάκα έχει που μιλάτε για ελευθερία, όντας εδώ συλλέκτες προσωπικών δεδομένων για χάρη μιας πολυεθνικής.

Με το ανεξάρτητο hosting γύρω στα 5 δολάρια το μήνα, πως να μην απορεί κανείς για τη βασική αυτή αντίφαση λόγων και έργων.

... είπε...

Αγαπητέ μας σύντροφε αντιμετωπίζουμε το διαδίκτυο ως ένα μέσο, όπως το τηλέφωνο. Πιστεύουμε ότι κάθε εταιρία έχει ή μπορεί να έχει πρόσβαση σε κάθε προσωπικό δεδομένο ανεξάρτητα αν εμείς θα το εγκρίνουμε. Έτσι, αδιαφορούμε στην ουσία για τα παρασκήνια και διαπραγματευόμαστε εδώ στο προσκήνιο την γενικευμένη αντίθεση με το σύνολο του πολιτισμού. Αν εσύ ξεπεράσεις τη ματαιοδοξία της εχθρικότητάς σου απεναντί μας τότε ίσως τελικά μας αναγνωρίσεις απλά έστω μια απερισκεψία και τότε θα δεχτούμε κάθε πρόταση για πιο "ασφαλές" ιστολόγιο. Σιγά το "βήμα" που απαιτείται να κάνουμε λες και θέλει καμιά ιδιαίτερη τόλμη...
Αναμένουμε τις συμβουλές σου.

Ανώνυμος είπε...

Μπορείτε να στήσετε δική σας ιστοσελίδα, χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες μιας από τις δεκάδες εταιρείες shared hosting. Με έξοδα γύρω στα πέντε ευρώ το μήνα, έχετε δικό σας χώρο σαν κομμάτι ενός server. Έχετε πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες και φυσικά είστε οι μόνοι που έχουν πρόσβαση στα στατιστικά και στα προσωπικά δεδομένα των χρηστών, τα οποία μπορείτε αν θέλετε να διαγράφετε.

Μια αναζήτηση για shared hosting θα σας διαφωτίσει.

... είπε...

Έχουμε ήδη σάιτ στον κόμβο disobey.net μαζί με άλλλους συντρόφους. Γράψαμε και σε παλαιότερη ανάρτηση εδώ στο blog, πριν δυο περίπου μήνες ποιό είναι το πρόβλημα με τη διαχείρισή του. Θεωρούμε ότι είναι δύσκολο για το επόμενο διάστημα να λυθεί το πρόβλημα αλλά και περιττό να στήσουμε νέα ιστοσελίδα. Έτσι χρησιμοποιούμε το blog για να επιδιώξουμε εν τω μεταξύ μια "νευρική" όπως τη λέμε επαφή που εδώ και καιρό μας έλειπε.
Ευχαριστούμε πάντως για τη συμβουλή. Θα έχουμε υπόψη μας τα προβλήματα των προσωπικών στοιχείων.

Ανώνυμος είπε...

Ανήκετε στο Google. Τι ειρωνία.

Ανώνυμος είπε...

Τα τσιμπούρια (ακόμη και τα ανώνυμα) μπορούν να ζήσουν μέχρι και 16 χρόνια χωρίς να πιούν αίμα. Μπορείς λοιπόν "ανώνυμο τίποτα" να χαλαρώσεις. Δεν χρειάζεται να τρέφεις την μικρότητά σου με τόσο ένταση σε τούτο το ιστολόγιο. Ξέρουμε ότι κάτι σε πονάει για να ασχολείσαι και σε κατανοούμε όλοι μας εδώ. Ελπίζω μόνο τα παιδιά να μην σε κόψουνε. Είναι κρίμα!

Ανώνυμος είπε...

Οι Radiohead απλως δοκιμασαν μια οικονομικη θεωρία(Willingness to Pay) συμφωνα με την οποια αν αφησεις τον καταναλωτη να τιμολογησει το προιον σου, τοτε του πέρνεις ολο το πλεόνασμα του.Ποιο απλα αν ο καθενας δηλωσει πραγματικα τι ειναι διατεθημένος να πληρωσει και του δοθει η δυνατότητα να το αγορασει σε αυτη τη τιμη, τοτε βγαζεις πολλα φραγκα...