"Το γράψιμο ποιημάτων, ακόμα και των πιο κακών, κάνει καλό σ' εκείνους που τα γράφουν" είπε ο Γ. "Αποτελεί μιαν ευπρόσιτη κι ανέξοδη αυτοανάλυση. Γίνεται φθοροποιό από τη στιγμή που οι γράφοντες ενδιαφέρονται περισσότερο για το τί μπορούν να αποκομίσουν από τα γραφτά τους, παρά για το τί πρέπει να θυσιάσουν στα γραφτά τους. Εδώ βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στους ερασιτέχνες και στους επαγγελματίες."
Ύστερα από δυο χρόνια, ο Δ., που θυμότανε αυτά τα λόγια, έφερε στον Γ. ένα παλίο τεύχος, ήταν του Ιουνίου '63, του γαλλικού περιοδικού Mercure de France. "Μου το χάρισε μια συμπαθητική κοπέλα πριν από δέκα μέρες. Δες πως τελειώνει μια μελέτη του Valery Larbaud. " Και του έδειξε τη φράση: " Εt les amateurs, ce sont presque tous les ecrivains qui vivent de leur art, qui en titent profit et notoriete. Les professionnels, sont ceux qui en meurent" ("Ερασιτέχνες είναι όλοι σχεδόν οι συγγραφείς που ζουν από την τέχνη τους, που αποκομίζουν κέρδη και φήμη. Επαγγελματίες, είναι εκείνοι που πεθαίνουν από την τέχνη τους.")
Ο Δ. είχε μείνιε κατάπληκτος από την σύμπτωση. Όμως ο Γ. δεν είχε εκπλαγεί. Ούτε είχε ενοχληθεί. Αντίθετα ένιωθε μια βαθιά ικανοποίηση.
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008
Οι ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες
Τ.Πατρίκιος, 1993
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
eyxaristo poli poy valate afto. eime 100% sinfonos.esoteriki anagi dimioyrgias einai afto poy leme texni, kai oxi ena posto mprosta stoergosoys na pinete apo mia kiria mia kirgiaki. poles fores exo sigroysti me kathigiti tis akrivos antithetis apopsis, o andy gorhol, einai o arximastoras tis stinias kai tafoxronia akrivia tis texnis. i texni einai monodromos gia tin anthropini skepsi, opos lete i aftopsixanalisitoy.
επιτρέψτε μου να παρατηρήσω οτι το θέμα τίθεται ολίγο περιοριστικά, και μάλιστα σε μια διλληματική λογική. Καλλιτέχνης για μένα ειναι και ο ερασιτέχνης και ο επαγγελματίας είτε ζει είτε πεθαίνει από την τέχνη του. Αναμφίβολα ο καλλιτέχνης 'αξιολογείται' απο το έργο του, αν όμως το έργο του στηρίζεται και από μία συνεπή στάση ζωής τότε απο μένα έχει μεγαλύτερο σεβασμό. Λέγοντας συνεπή στάση ζωής εννοώ οτι ΔΕΝ "ενδιαφέρονται περισσότερο για το τί μπορούν να αποκομίσουν από τα γραφτά τους"
καταρχήν πρόκειται για ποίημα κι όχι για δοκίμιο. Ως εκ τούτου, διεκδικεί με ρητορικό τρόπο μια δηκτικότητα στους χαρακτηρισμούς κι επιχειρεί μιαν αντιστροφή του αυτονόητου. Ας μην ξεχνάμε ότι η φράση: "αυτός είναι επαγγελματίας" προσδίδει απριόρι ένα κύρος στην άποψη και το έργο κάποιου. Ο ποιητής αντιστρέφει το αυτονόητο και τοποθετεί τους χαρακτηρισμούς με βάση ένα άλλο κριτήριο. Γράφει: Γίνεται φθοροποιό από τη στιγμή που οι γράφοντες ενδιαφέρονται περισσότερο για το τί μπορούν να αποκομίσουν από τα γραφτά τους. Από κει και πέρα, αφού πιστοποιείται η αναπόδραστη ύπαρξη της φθοράς δεν μένει παρά η διαφοροποίηση με βάση το ποσοτικό της μέγεθος από επαγγελματία σε επαγγελματία.
Το ζήτημα δεν είναι αυτό καθεαυτό το δίλημμα αλλά η υπεράσπιση της έμπνευσης από την φθορά, το ξεπούλημα, τη συνδιαλλαγή με τα ταμεία...
Συμφώνα απόλυτα ως προς το ζητούμενο, "υπεράσπιση της έμπνευσης από την φθορά, το ξεπούλημα, τη συνδιαλλαγή με τα ταμεία".
διαφωνώ όμως οτι η φράση: "αυτός είναι επαγγελματίας" προσδίδει απριόρι ένα κύρος στην άποψη και το έργο κάποιου. 'Η μάλλον καλύτερα, το δέχομαι αλλά όχι για την τέχνη. Εγώ, πχ που είμαι ενας επαγγελματίας της πληροφορικής,μπορώ να εκφράσω μια άποψη έγκυρη πάνω σε ζήτημα πληροφορικής. Επίσης είμαι και επαγγελματίας καλλιτέχνης που παράγω ασύστολα μπούρδες χωρίς κανένα κύρος. θεωρώ την επισήμανση αυτή σημαντική, όντας μη καλλιτέχνης απλά δέκτης καλλιτεχνικών ή μη δημιουργημάτων.
erotisi o epagelmatias tragoydopios giati einai pio katakritos apo ton epagelmatia porteri se club? i opoindipote alon epagelmatia poy den paragi?
Η αναφορά στα επαγγέλματα σήμερα, σε συνθήκη καπιταλισμού, έχει να κάνει πάντα με τον καταμερισμό της εργασίας. "Εργασία" σημαίνει κάθε δραστηριότητα που μετασχηματίζει τη φύση και στον καπιταλισμό αυτή η δραστηριότητα έχει συστηματικοποιηθεί στη βάση της μισθωτής σχέσης. Έχει απανθρωποποιηθεί, έχει "εξιδεικευτεί", έχει διαχωριστεί, έχει αλλοτριωθεί, πρόκειται πια για μια δραστηριότητα που έχει καταντήσει εχθρική προς τον ίδιο της τον εαυτό. Σαφώς μπαίνει ένα ζήτημα: θεωρούμε ότι κάθε άνθρωπος μπορεί (ή τουλάχιστον πρέπει) να κρατήσει οποιαδήποτε δραστηριότητα επιλέξει μακριά από τον καπιταλιστικό καταμερισμό για να την περισώσει. Όχι χάριν μιας ιδεολογίας ή μιας μεταφυσικής δεοντολογίας αλλά πρώτα και πάνω απ' όλα χάριν του ίδιου του εαυτού.
Αυτό είναι που διαβάζουμε στο ποίημα και με αυτό συμφωνούμε απόλυτα.
Πιο ειδικά, το ζήτημα της τέχνης που πουλιέται εγείρει πολλά,σοβαρά και ιδιαίτερα ερωτηματικά μια και πρόκειται σαφώς για μια ανθρώπινη δραστηριότητα που πηγάζει απευθείας από την "ψυχή" και αποτελεί ένα πεδίο όπου το ζήτημα των επαγγελμάτων τίθεται υπό μορφή διαπραγμάτευσης σχεδόν "πιλοτικά". Εμείς προτείνουμε: μακριά από κάθε καπιταλιστική διαπραγμάτευση των πηγών της έμπνευσής μας, μακριά από κάθε ψυχικό και πνευματικό αυτοακρωτηριασμό για μια "χούφτα δολλάρια".
Έχουμε, ως "καλλιτεχνική" ομάδα, αναφερθεί πολλές φορές στο συγκεκριμένο ζήτημα και στο ιστολόγιο αλλά και στο υλικό της συντεχνίαςπλην...
katalavenw ti lete alla den katalaveno to giati theorite pio enwxo i pio asximo i pio ipokritiko na exeftelizi kanis tin tin texni pernontas lefta , pragma poy sinfono kai ego apo to na exeftelizi aspoyme tin iatriki, pragma as poyme iero to na exo gnosi gia tin kaliteri viosi toy antropoy kai na perno lefta apo tin enagi toy aloy gia zoi i kai ton xiloyrgo poy poylaei tin doyliatoy, tha katalavena pio efkola to na katakrinoyme ola ta epagelmata poy den paragoyn stoys ipous agatha epiviosis i efxaristis, i kalitexnia einai kati poy efkola sxetika mporis na kanis amisti, alla kai eseis fantazomoy exete ales doylies, giati den einai asximo poy o giatros exei afto os doylia;
Οι καλλιτέχνες παράγουν πολιτισμό. Καλλιεργούν κώδικες επικοινωνίας, απευθύνονται στο ασυνείδητο και το συνειδητό απευθείας με μια διάθεση διευθέτησης. Συγκινούν, γοητεύουν, απογοητεύουν, χειραγωγούν, δημαγωγούν, θεραπεύουν, αναπαύουν, εξαντλούν, εξοντώνουν, χειραφετούν...Είναι μια διαδικασία που εμπεριέχει το Όλον της ύπαρξης, το προϋποθέτει και στον "παραγωγό" αλλά και στον "καταναλωτή". Η σχέση αυτής της δυνατότητας με τον εκχρηματισμό, η χειραγώγηση αυτής της διαδικασίας στο πλαίσιο του επαγγελματισμού γίνεται αιχμή για την αλλοτρίωση, για την καθολική ενσωμάτωση των ανθρώπων στον καπιταλισμό. Η χειραγώγηση έχει απόλυτη ανάγκη την "τέχνη" για την αναπαραγωγή της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Η χειραγώγηση εμπνέεται από την "τέχνη". Δεν πρόκειται για ένα επάγγελμα όπως ο ξυλουργός ή ακόμη κι ο γιατρός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε όλο το φάσμα του καταμερισμού της εργασίας δεν υπάρχουν διακυβεύματα
αλλοτρίωσης. Δεν αποτελούν, ωστόσο, αιχμή για το συγκεκριμένο. Για περισσότερες αναφορές μπορείς να ρίξεις μια ματιά σε διάφορα δοκίμια γύρω από την κοινωνία του θεάματος, την κοινωνία των ομοιωμάτων, την σχέση τέχνης και εξέγερσης, την κοινωνική ιστορία της τέχνης.
Στο εργοστάσιο της Fender δουλεύουν επαγγελματίες ή το έχουν κάνει κολλεκτίβα και δεν το έχω πληροφορηθεί;
Το έχουν κάνει κολλεκτίβα αλλά έχουν βάλει αντίτιμο σε κάθε γνήσιο κατασκεύασμα fender.
Τα τσιμπούρια (ακόμη και τα ανώνυμα) μπορούν να ζήσουν μέχρι και 16 χρόνια χωρίς να πιούν αίμα. Μπορείς λοιπόν "ανώνυμο τίποτα" να χαλαρώσεις. Δεν χρειάζεται να τρέφεις την μικρότητά σου με τόσο ένταση σε τούτο το ιστολόγιο. Ξέρουμε ότι κάτι σε πονάει για να ασχολείσαι και σε κατανοούμε όλοι μας εδώ. Ελπίζω μόνο τα παιδιά να μην σε κόψουνε. Είναι κρίμα!
Δημοσίευση σχολίου