Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Στιγμές...

Δευτέρα 9 Μάρτη, απόγευμα, συνέλευση στα "καμαρίνια" με την ομάδα φοιτητών/τριών που διαχειρίζονται το Μηχανουργείο, εξηγούμε ποιοί είμαστε, τί θέλουμε, ενδιαφέρον, αποδοχή, ζεστό κλίμα
Δευτέρα βράδυ ξενύχτι για την αφίσα, το στήσιμο, ταξίδι στο Δεκέμβρη μέσα από χιλιάδες φωτογραφίες, ας μην έχει τσιτάτο, ας μιλάει από μόνη της η εικόνα, ας μην κυκλώσουμε το άλφα στην υπογραφή, ο Δεκέμβρης φτάνει και περισσεύει
Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, αφισοκολλήσεις, πρόβες, συζητήσεις για το υλικό
Παρασκευή απόγευμα στο Μηχανουργείο, φροντίδα για την καθαριότητα, τα φώτα, οι προτζέκτορες, η ακουστική, η τελευταία πρόβα μεταμεσονύχτια
Σάββατο μεσημέρι, τα ηχητικά μηχανήματα έρχονται, οι άνθρωποι μας ανακοινώνουν ότι δεν θέλουν χρήματα, μεράκι για τον ήχο, μεράκι για τον χώρο, έρχονται φίλοι και σύντροφοι για βοήθεια, γίναμε όλοι φροντιστικοί οικοδεσπότες
Σάββατο βράδυ, συναυλία, κόσμος μέσα στο χώρο, κόσμος έξω, οι αντοχές του χώρου δοκιμάζονται, μυσταγωγικό κλίμα, συγκίνηση, ενθουσιασμός, οργή, ανθρωπινότητα, ένα γράμμα που στείλαν αιχμάλωτοι του Δεκέμβρη για την βραδυά από την Α' πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, επιβεβαίωση της αλληλεγγύης
Μια βραδιά, ένα θραύσμα Δεκέμβρη, ένα σοβαρό ενέχυρο, συνεχίζουμε...


ΥΓ... και με 1500 ευρώ περισσότερα στο ταμείο αλληλεγγύης για τους αιχμαλώτους των Δεκεμβριανών

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

η συναυλία ήταν όντως μαγική:
ένας συριγμός σε μέλλοντα.

το πρτφ

Ανώνυμος είπε...

Καταγοητευμένη από την αλήθεια που ξεχύλιζε μέσα στο πολυτεχνείο. Γροθιά στο θέαμα, συμβολική καταστροφή της κανονικότητας.Πρώτη φορά σας ακούω live αλλά σίγουρα όχι τελευταία. Ανατριχιαστικά τα λόγια που συνόδεψαν το τραγούδι του Ασλάνογλου.

Να πληθαίνετε λοιπόν
Θα τα ξαναπούμε...σύντομα ε?

Ανώνυμος είπε...

Απορία ..
Το τραγούδι που πήγαινε "γιατι κάθε σταυροδρόμι κρύβει μια ιντιφάντα" ποιο είναι ???

ΑΑ και για να μην ξεχνιόμαστε
"αν είναι η τελευταία συναλία, θα γίνει καγκελάκι, θα γίνει φασαρία " :)

Ανώνυμος είπε...

Για Θεσαλονίκη υπάρχει κάτι στα 'σκαριά'?

Ανώνυμος είπε...

μετά την βίλλα που ξεχύλισε τον ακριβώς προηγούμενο...Δεκέμβρη, όλοι λέγαμε..πότε ξανά
το ξανά...άργησε και τελικά εγώ έλειπα

ελπίζω γρήγορα ΞΑΝΑ

υ.γ. απ'οτι διαβάζω ακούστηκε και το...σταυροδρόμι..και το modus vivendi

αναμένουμε...το ξανά

Ανώνυμος είπε...

το τραγούδι που αναφέρετε ως σταυροδρόμι λέγεται Χρώματα και θα είναι σίγουρα στο επόμενο cd.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ περιμένω πως και πως να ξανακούσω ένα τραγούδι που λέει για ένα τρένο και την "θέση την ίδια" που θα φυλάξω. Έίναι καιρός που το είχατε παίξει και δεν το θυμάμαι ακριβώς, αλλα με είχε αγγίξει πολύ. Άντε, και στην πρώτη ευκαιρία σας περιμένουμε θεσ/νίκη, ε? φιλιά

Ανώνυμος είπε...

το καινούριο δισκάκι πότε θα βγει ? πιστεύω όχι στην επόμενη συναυλία.

Ανώνυμος είπε...

το ''χρώματα'' βλέπω να το ζητάει συνέχεια ο κόσμος εδώ και καιρό...ας ανέβει σε mp3 ρε παιδιά έστω και σε κακή ποιότητα

Ανώνυμος είπε...

Το τραγούδι με τα "χρώματα" έχει ηχογραφηθεί μαζί με άλλα 7 τραγούδια και βρίσκεται στο τελικό στάδιο της μίξης. Δεν μπορεί να "ανέβει" τίποτε γιατί το υλικό αυτό θα είναι ακατανόητο και ηχητικά ανερμάτιστο αν αναπαραχθούν μόνο οι πηγές με τυχαία μίξη. Ελπίζουμε ότι δεν θα αργήσει να κλείσει αυτός ο κύκλος και να ανέβουν τα τραγούδια όλα μαζί... Δεν είναι βίτσιο, ούτε καμώματα... Νομοτέλεια ηχητικής τεχνολογίας είναι κι εμείς είμαστε όμηροι κάπως...

KIKO είπε...

an thes anadimosieyseto
einai amesi anagki na gnostopoihthei oso perisotero ginete
i katastasi tis xristinas einai krisimi

http://kikogk.blogspot.com/2009/04/14.html

Ανώνυμος είπε...

ρε παιδια, γιατι σε κάθε συναυλία αρχίζει ο μύθος ότι είναι η τελευταια? Ενάμησι χρόνο τώρα που παρακολουθώ(δυστυχώς όχι απο κοντά) τις συναυλίες σας όλο ακούω ότι η κάθε συναυλία είναι η τελευταία.
Πείτε λίγο, τίθεται θέμα διάλυσης; Γιατί Ράδιο αρβυλα ράδιο αρβύλα όλο τέτοιες φήμες ακούγονται...

κ. από την ωχρά είπε...

Έχεις δίκιο. Είναι εμφανές ότι η Ωχρά τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται πολύ λίγες φορές δημόσια (3 φορές περίπου το χρόνο), έχει γίνει ένα σχήμα δυσκίνητο που στην ουσία δεν μπορεί να δεσμευτεί σε συγκεκριμένες ημερομηνίες όχι μόνο απέναντι σε τρίτους αλλά ούτε απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό. Εάν σκεφτόταν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχει επιλέξει, θα μπορούσε να είναι περισσότερο ευέλικτη και συνεπής αλλά δεν θέλει να εμφανίζεται "ακρωτηριασμένη", δηλαδή με έστω και ένα μέλος της να λείπει. Η κατάσταση αυτή, με δεδομένη την μακρά και περιοδική απουσία μερικών ανάμεσά μας, κούρασε κατά καιρούς εμάς τους ίδιους, μας εγκλώβισε σε ένα καθεστώς "ημιδημιουργικότητας" και ανερμάτιστων εναλλασόμενων εκρήξεων πράξης και αδράνειας, καθεστώς που μερικές φορές εκτιμήθηκε οριακά ως ένας κύκλος που έπρεπε να κλείσει ως τέτοιος. Η αίσθηση αυτή μοιραζόταν ως παράπονο με τον περίγυρο συντρόφων και φίλων που κι αυτοί με τη σειρά τους εκδήλωναν δημόσια μερικές φορές την άρνησή τους να αποδεχτούν αυτή την αίσθηση ως ενδεχόμενο. Έτσι από διάθλαση σε διάθλαση, πότε με σοβαρή αφορμή και πότε εν μέσω παρεξηγήσεων, δημιουργήθηκε τον τελευταίο καιρό μια ανοιχτή μετέωρη κατάσταση για το αν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ή όχι. Ωστόσο, απόφαση για να διαλυθούμε δεν υπάρχει.

Ανώνυμος είπε...

και να μην υπάρξει σύντροφε, ευχαριστώ με καλύψατε!
Και περιμενω και θεσσαλονίκη!

Ανώνυμος είπε...

Μακαρι να μπορουσαμε κ εδω στην επαρχια να σας δουμε...Ελπιζω να μπορεσω να σας δω συντομα..



Υ.Γ.Και αν μπορειτε,γραψτε τους στιχους απο το 'προκληση στον ηγεμονα',γιατι σε καποια σημεια δεν καταλαβαινω τι λεει..ευχαριστω...

έγινε... είπε...

Βάλε τους δικούς σου όρους
Όλους τους δυνατούς συνδυασμούς
Αλυσίδες από ατσάλι
Άμεμπτους συγκλητικούς

Θέλω άγρια εποπτεία
Θέλω μυστικούς γερούς
Θέλω να’σαι όσο θέλεις
Ηγεμόνας όχι πραιτοριανός

Έχε υπόψη το δικό μου ζόρι
Τις φωτιές μου που εκστρατεύουν
Οι ελπίδες μείναν πίσω
Χαρισμένες στις παλιές σου πόλεις

Βγάλε μάσκες και διαλόγους
Στείλε τους ακαδημαϊκούς
Δώσε στις κάμερες τις λόγχες
Όπλα στους γελωτοποιούς

Θέλω άγρια εποπτεία
Θέλω δρόμους κι όχι θρόνους
Τους Μυρμιδόνες να γυαλίζουν
Μες τις καλύτερες στολές

Έχε υπόψη το δικό μου ζόρι
Καθώς σμιλέυω νέες λέξεις
Μάγος γλιστράω από το ψέμα
Στη δημοσιά σε προκαλώ

Ανώνυμος είπε...

χιλια ευχαριστω.το κομματι αυτο ειναι απλα υπεροχο,οπως ολα

Ανώνυμος είπε...

Σας έχουμε ανάγκη.
Περιμένουμε να σας ξανά δούμε..

Ανώνυμος είπε...

Παιδια μην χανεστε..

Ανώνυμος είπε...

παιδια οι κιθαρες ειναι του γνωστου οικονομεα? αυτου που κανει πρωιναδικο με τον καμπουρακη?

Ανώνυμος είπε...

ναι, οι στίχοι στις κιθάρες είναι του γνωστού (πλέον) οικονομέα. πρωτού βέβαια γίνει και η χάρη του άλλη μία σπασμένη χορδή...

XRHSTOS FRIK είπε...

den 8a pw polla pragmata xerwmai pou brika to blog sas paides! ayta!

αμαλγαμα είπε...

οικονομεας - κιθάρες ;
ο γνωστος οικονομεας ;
ευτυχως που το δημιουργημα φευγει απο το δημιουργο και δεν του ανήκει, διότι σε αντίθετη περίπτωση, όχι μόνο το "κιθαρες" αλλά όλο το «ΜΗΝ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ
ΜΑΣ ΚΥΚΛΩΝΟΥΝ» θα είχε αυτοκτονήσει!!!!