Ξέρω πάρα πολύ καλά πως η πραγματοποίηση μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης, και η ζωή της, δεν θα είναι καθόλου απλές, πως σε κάθε βήμα τους θα συναντούν δύσκολα προβλήματα...
...Κι αν έστω, εγώ και οι άλλοι, συναντούσαμε την αποτυχία σ' αυτό το δρόμο, προτιμώ την αποτυχία σ' αυτό το νόημα, παρά μια κατάσταση που μένει πριν ακόμα κι από την αποτυχία ή την μη αποτυχία, που μένει γελοία.
Κ. Καστοριάδης
16 σχόλια:
απλα πραματα.το κομμα του λαου δινει το αυτοκινητο του λαου vw...θα μπορουσε και lada βεβαια,αλλα παραειναι ρεβιζιονιστικη μαρκα...
αυτό το αμάξιείναι μόνο για υψηλά μέλη ρε παιδιά, σταματήστε την παραπληροφόριση!!! για τους υπόλοιπους σκούτερ!
τεσπα. Γράψτε αν θέλετε ένα mail ή κάποιον τρόπο επικοινωνίας.
Παναγιώτης απο Λάρισα
Δες τους εχθρούς σου πώς γελούν,δεν τους τρομάζεις πια....
(..ρβξ..)
http://pksstefpir.blogspot.com/
όλο το κόμμα προσκυνά σώβρακα και φανέλες
Β.Φ.
Ενδιαφέρουσα σύνθεση. Αλλά θα υποστήριζα ότι δεν με βρίσκει σύμφωνο το σημαινόμενό της.
Η κριτική που ασκείτε νομίζω ότι παραγνωρίζει τις δοσμένες ιστορικές συνθήκες. Μια εκδήλωση για το μαρξισμό (με εισιτήριο ή χωρίς), μια οικονομική εξόρμηση ενίσχυσης μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης (με ή χωρίς λαχειοφόρο) εξ ορισμού δεν θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν την "πραγματοποίηση" (πραγμάτωση;) της "μιας" (από πολλές;) "άλλης κοινωνικής οργάνωσης" (με ποια χαρακτηριστικά; Η αφαίρεση εδώ είναι τόσο μεγάλη που το νόημα εξαφανίζεται).
Εκτός αν το ζητούμενο ήταν απλώς να την πούμε στους ιδεολογικούς "εχθρούς" με μια δόση Κορνήλιο για να γίνει πιο πικάντικο το πέσιμο, που λεν και στο Ίντυ.
Αντιλαμβάνομαι, νομίζω, τους λόγους που ενοχλείστε, ίσως συμμερίζομαι ορισμένους.
Παρ'όλ'αυτά, κάπως καλύπτεται το κόστος ενός συνεδρίου, κάπως βρίσκει μια συνδικαλιστική οργάνωση πόρους, με κάποιον τρόπο ένας φιλόσοφος αμοιβόταν για να συνεχίσει το έργο του. Μπορεί να μην φαντάζει πολύ ουάου, αούα, επαναστατικό και "άλλο", αυτό που λέω, ναι, ξέρω.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι "γελοίο", κάθε άλλο.
H συμμετοχή στο μαρξισμό των 10 Ευρώ, λαμβανομένης φυσικά υπόψη της έκπτωσης για μαθητές και ανέργους, είναι μια γελοία επικοινωνιακή χοντροκοπιά. Το μέσο είναι το μήνυμα και ο πολιτισμός της αριστεράς προβάλλει κάθε φορά τα όριά του (τα όρια υπερβολής και γελοιότητας είναι ασαφή)... 'Οσον αφορά το Κόμμα του Λαού αναπαράγει την παραδοσιακή γελοιότητα που συναντάει κανείς στο τρίτο ουσιαστικό του συνθήματος: ψωμί, δουλειά, προκοπή. Προκοπή λοιπόν! Κάθε φορά που ο μικροαστισμός εικονίζεται, μετά την πρώτη κρυάδα προκαλεί βαθιά χαμόγελα. Και είναι αλήθεια ότι το Κόμμα κάνει μεγάλες βουτιές στον μικροαστισμό για να αλιεύσει εκλογική πελατεία.
Η οικονομική ενίσχυση δεν σημαίνει ούτε τζόγο ούτε απώλεια της αξιοπρέπειας και των πολιτικών αξιών (εφόσον τις έχεις).
Το τσιτάτο του Καστοριάδη είναι από την "φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας". Δεν περιμένεις φαντάζομαι να παραθέσω όλο το βιβλίο για την τεκμηρίωση της πρότασης... γι' αυτό παραθέτω τον συγγραφέα. Ρίξε αν θέλεις μια ματιά στο βιβλίο.
Η σύγκριση, ωστόσο, στα όρια που επιχειρείται είναι σαφής. Εξ άλλου, ας μην ξεχνάμε και σε ποιό μπλογκ εξελίσσεται η ανάρτηση...
κ.: όπως είπα, αντιλαμβάνομαι ορισμένους από τους λόγους της ενόχλησης που αποπνέει η ανάρτηση. Ωστόσο, αν μου επιτρέπεις, και για να πάμε παραπέρα την κουβέντα: η κριτική μένει κατ'εμέ στο πρώτο επίπεδο. Τις "επικοινωνιακές" αστοχίες των διοργανωτών ενός συνεδρίου ή μιας λαχειοφόρου. Όσον αφορά τα περί "προκοπής", την άγρα ψήφων μικροαστών από το όποιο κόμμα της αριστεράς, νομίζω και πάλι ότι μένουμε στην επιφάνεια. Εννοώ ότι διαχρονικά τέτοια σχήματα οφείλουν να απευθυνθούν στο ευρύτερο δυνατό κοινό, συμφωνείς; Και ναι, ξέρω πού βρίσκομαι, σας παρακολουθώ, όσο προλαβαίνω.
Θα επαναλάβω ότι το μέσο είναι το μήνυμα. Δεν πρόκειται για μια αστοχία απλώς. Το γεγονός ότι μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων τα μέλη του κόμματος μετατρέπονται σε πρωτοπόρους των νέων καθεστώτων είναι αρκετά εύγλωττο: δεν πρόκειται για μια πρωτοπορία που προσπαθεί να χειραφετήσει την "αδρανή μάζα" αλλά για μια πρωτοπορία που είναι φορέας της ίδιας της αστικής αλλοτρίωσης και της διαιώνισης της αδράνειας της "μάζας". Τα ερωτήματα που θέτεις είναι υποθετικά. Οι ζαπατίστας, για παράδειγμα, ποτέ δεν χρησιμοποίησαν γελοιότητες της καπιταλιστικής σημειολογίας για να νουθετήσουν τους αδρανείς ιθαγενείς. Και μη φανταστεί κανείς ότι οι ινδιάνοι υπόκεινται σε έλλειμμα μικροαστισμού.
Φυσικά και καταλαβαίνουμε ότι μια πολιτική οργάνωση έχει την ανάγκη να αγκιστρωθεί σε όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Δεν δικαιολογούμε ωστόσο όλες τις επιλογές σε αυτή την κατεύθυνση. Η
Ωχρά Σπειροχαίτη για παράδειγμα αν ακολουθούσε το σκεπτικό σου θα έπρεπε να είναι σε δισκογραφική εταιρία και να υπάρχει σε κάθε εμπορικό ράφι της επικράτειας προκειμένου να μπορεί να την ακούσει και ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας. Τότε όμως δεν θα ήταν η Ωχρά Σπειροχαίτη...Και δεν θα συζητούσαμε όλα αυτά τα ζητήματα τώρα εδώ.
Διάβαζα κάτι πρόσφατα που μάλλον έχει σχέση:
"Κάθε οργάνωση (όσο επαναστατική κι αν είναι η ρητορική της και όσο καλοπροαίρετοι κι αν είναι η στόχοι της), που διαμορφώνεται με βάση το ίδιο ακριβώς το σύστημα που επιδιώκει να ανατρέψει, αφομοιώνεται και υπονομεύεται από τις αστικές σχέσεις. Η φαινομενική της αποτελεσματικότητα γίνεται η πηγή των μεγαλύτερων αποτυχιών της..."
Μαρραιη Μπούκτσιν, Ιεραρχία και Κυριαρχία
παιδιά, κάτι δεν κατάλαβα καλά... και τα δυο(μαρξισμός και ΠΑΜΕ) είναι αληθινά? Δεν είναι χιουμοριστικό μοντάζ? μπερδεύτηκα.
όχι ανώνυμε,
δεν είναι μοντάζ...
δεν είναι δυυνατόν... είναι τόσο γελοίοι που δυσκολευόμουν να το πιστέψω. Μετά λεν οτι το κόμμα του λαού δεν κοιτάει τις μίζες... σα δεν ντρέπονται
τι εννοειτε ρε παιδια?μονταζ δεν ειναι?δεν ειναι αληθινο ετσι....για τη δευτερη εικονα μιλαω....
Δεν είναι μοντάζ ούτε η πρώτη ούτε και η δεύτερη εικόνα.
"Τα γεγονότα είναι τα πιο πεισματάρικα πράγματα στον κόσμο"...
Κ εγω πιστευα οτι προκειται περι μονταζ...οχι κ τετοια καταντια πια ελεος.
επι τη ευκαιρια χαρηκα για την γνωριμια,ειμαι σχετικα καινουρια στο blog σας.
Ρβξ...
Kalos orises.....
Δημοσίευση σχολίου