Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Download: modus vivendi

Οι στίχοι του τραγουδιού που "ανεβάσαμε" είναι του Αλέξη Ασλάνογλου, του αξιοπρεπούς αυτού ανθρώπου που μέχρι το τέλος της ζωής του καιγόταν από την ποίηση χωρίς ποτέ να την συσχετίσει με τίποτε πέραν της "ακατάλυτης ουσίας των πραγμάτων". Ούτε χρήματα, ούτε δημόσιες σχέσεις, ούτε αναγνώριση. Έφυγε από την γενέτειρά του Θεσσαλονίκη, έζησε και πέθανε σε μια γειτονιά στους Άγ. Ανάργυρους πάμφτωχος, αιρετικός, ομοφυλόφιλος, μόνος...
Το modus vivendi, ωστόσο, έγινε τραγούδι με αφορμή τον τραγικό θάνατο ενός νεαρού συντρόφου, του Βαγγέλη από τη Ν. Φιλαδέλφεια, το καλοκαίρι του 2002.

MODUS VIVENDI

Ν' αφήνεσαι στης θάλασσας το ρεύμα, να λιμνάζεις
κει που πρόσκαιρα αγάπησες, ν' αναλώνεσαι
διαγνώνοντας χωρίς σκοπό περιπτώσεις αθεράπευτες

Να προσμένεις τάχα μιαν άνοιξη
με τη νωχέλεια ηλιόλουστης μέρας, μέρας που έξαφνα ναυάγησε
μες στις κατάφωτες παραθαλάσσιες πόλεις

Να' σαι κατάμονος κι όμως κρυμμένος, κρυμμένος μέσα σε χίλιες καρδιές
να περάσεις στο αίμα αυτών που σ΄αγκάλιασαν, σ’ αγκαλιάσαν πρόσκαιρα

Να πληθαίνεις


http://www.disobey.net/wxra/modus.wma

ΥΓ1.
Το έργο της ηχογράφησης αποτελεί πτυχιακή εργασία συντρόφου και ως εκ τούτου αξιολογείται τα δέοντα. Για μας πρόκειται για σαφώς αξιόλογη προσπάθεια.
Για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει το τραγούδι κάνει αριστερό κλικ πάνω στο link και για να το κατεβάσει επιλέγει από το μενού "αρχείο" την "αποθήκευση πολυμέσων ως". Εάν με το πάτημα στο link σας βγάζει μενού σελίδας διαδικτύου επιλέγετε από το "αρχείο" το "save page as" και κατεβάζετε το τραγούδι...
Καλή ακρόαση!

ΥΓ2.
Υπενθυμίζουμε την απαίτησή μας να μην αναπαραχθεί αυτό το τραγούδι, όπως και όλα τα άλλα, από οποιοδήποτε μέσο παράγει ή αναπαράγει εμπορευματικούς όρους στην επικοινωνία.

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να πληθαίνουμε.

Ανώνυμος είπε...

πολυ ομορφο τραγουδι!και οι στιχοι...δεν τον ηξερα τον αλεξη ασλανογλου.τον εμαθα μεσα απο σας,την ιστορια του,τους στιχους του,μεσα απο σας τον αγαπησα.σας ευχαριστω (και) γι' αυτο,σας ευχαριστω για ολα,για καθε φορα που χανομαι στο μικρο σας (μας) συμπαν και καθε φορα εκει με βρισκω,σε περιεργους παντα συνδυασμους,σαν να ειναι η πρωτη.σας ευχαριστω που ετσι επιμονα υπαρχετε και με παροτρυνετε να πληθαινω.για ολες τις φορες που χαλαει η σουπα των βεβαιοτητων,για καθε φορα που δεν αντικρυζω απεναντι μου εναν "καλλιτεχνη",αλλα νιωθω διπλα μου ενα συντροφο.

Ανώνυμος είπε...

Το τραγούδι που στα τελευταία σας live λαχταρούσα όσο τίποτα βρίσκεται επιτέλους στον υπολογιστή μου. Ευχάριστη έκπληξη. Σπουδαία για μένα στιγμή έμπνευσης και απόδειξη ότι όταν η τέχνη δεν συνδέεται με το χρήμα μπορεί να είναι ζωντανή. Συγχωρέστε με για τον εγωισμό μου αλλά αυτό το τραγούδι είναι σαν να μου το κάνατε δώρο. Ελπίζω και σε άλλες ηχογραφήσεις σύντομα... Μπράβο παιδιά...

βασιλική είπε...

"Να' σαι κατάμονος κι όμως κρυμμένος, κρυμμένος μέσα σε χίλιες καρδιές.."
Tόσο αληθινό.Είναι από τις φορές που λεω "αφού το νιώθω γτ δε το γράφω;".
Μου κάνε καλό πάντως που είδα απλά οτί αυτή η φράση υπάρχει.:)
Καλή συνέχεια παιδιά και στο blog και σε όλα..

Ανώνυμος είπε...

παιδια υπάρχουν και άλλες ηχογραφήσεις δικές σας εκτός από ότι υπάρχει στο disobey.net/wxra? ενα τραγοθδι με το πανί μου παντα ανοικτό δεν υπάρχει πχ. ξέρετε που να το βρώ;

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν ηχογραφήσεις πριν το 1994 σε φθαρμένες πια κασέτες που δεν ψηφιοποιήθηκαν εγκαίρως. Δεν ακούγονται σχεδόν καθόλου. Υπάρχει μια περίπτωση να βρεθούν οι μήτρες των ηχογραφήσεων -περίπου 10 τραγούδια- και να τις ανεβάσουμε σε ανεκτή μορφή από φθινόπωρο.

Ανώνυμος είπε...

είχατε πει ότι θα ηχογραφούσατε μερικά νέα κομμάτια(που ακούστηκαν στο live του Δεκεμβρίου) μέσα στην Άνοιξη....
se ένα από αυτά στο ρεφρέν(sic) υπάρχει η λέξη ''μονοπάτι'' αλλά δεν θυμάμαι τίποτα άλλο...
αν υπάρχει κάτι...θα περιμένουμε
να'στε καλά

Ανώνυμος είπε...

''σε αγκαλιάσαν ΠΡΟΣΦΑΤΑ'' και όχι πρόσκαιρα...νομίζω λέει το τραγούδι πάντως

Ανώνυμος είπε...

''ξέρω μου το πες καθαρά
και έτρεμες σαν τον φονιά
δεν θέλεις να μαστε μαζί
ότι έχεις κουραστεί

θέλεις να ζούμε στα ρηχά
φοβάσαι λέει τα ανοιχτά
μου μίλησες για ξενοιασιά
αναίρεσες και τα παλιά

πέταξα το τσιγάρο μου
και πήγα αργά
γιατί από την κατάντια
προτιμώ την μοναξιά

φαινόταν το περίμενα
μα πόνεσα πολύ
η ελπίδα να σωθούμε
ήταν φτωχή''

αυτό το κομμάτι πως λέγεται;

Ανώνυμος είπε...

οι παραπανω στιχοι ειναι απο το "με το πανι μου παντα ανοιχτο"...
συντροφικα

Ανώνυμος είπε...

To μικρό και ζωντανό μας σύμπαν ΠΛΗΘΑΙΝΕΙ..
Και μαζί του ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΜΕ και εμείς..
Υπέροχες στιγμές συνάντησης με την τέχνη!
Να'στε καλά για τις ατέλειωτες ώρες συντροφικής παρέας...
Περιμένω με (εκνευριστική) ανυπομονησία την τριλογία για την Μακρόνησο...

Ανώνυμος είπε...

Υπεροχο ποιημα του Α.Ασλανογλου και ακομα πιο πολυ η συμβολη σας και το χρωμα που δωσατε σ'αυτο.Αν και λιγο ατοπο θα ηθελα να με πληροφορησετε αν γινεται για τους ακριβεις στιχους του bayerland γιατι μερικα σημεια μου φαινονται δυσνοητα-μαλλον εξαιτιας της αγνοιας των πραγματων-που μπορω να βρω μουσικη των incognita sperans και αν εχετε προγραμματισει καποια μελλοντικη εμφανιση.Να'στε καλα και με τα πανια ανοιχτα..

tapes gone loose είπε...

Καλησπέρα. Έχω σε ανεκτή ποιότητα δύο κασσέττες σας (προ-1994) τις οποίες σκοπεύω να ψηφιοποιήσω σύντομα και να ανεβάσω στο blog που ξεκίνησα. Η ερώτηση μου είναι κατά πόσο αυτό σας βρίσκει σύμφωνους (ή τουλάχιστον όχι αντίθετους) - εάν όχι, θα περιμένω να ψηφιοποήσετε τις μήτρες εσείς όταν βρεθούν. Ευχαριστώ - για ΌΛΑ.

B612 είπε...

Καλησπέρα κι από μένα,

σας ''παρακολουθώ'' πάνω από ένα χρόνο, από εκείνο το χειμωνιάτικο βράδυ που μια φίλη μου έβαλε να ακούσω τη διασκευή σας στο The Hollow Men.

Δεν θα πω περισσότερα, μόνο να πω καλό κουράγιο. Είναι δύσκολο να μένεις αυθεντικός σήμερα.

Για όσους διάβασαν Ασλάνογλου, ας ρίξουν και μια ματιά στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε ο ποιητής στους Θανάση Λάλα και Λάμπη Ταγματάρχη, το '91, για το Βήμα.

Θα τη βρείτε στο Βήμα Online - δημοσιεύτηκε την Κυριακή 13 Οκτωβρίου 1996, αριθμός φύλλου 12398.


Αξίζει τον κόπο.


Να 'στε καλά παιδιά.

Ανώνυμος είπε...

Tapes gone loose μπορείς να ανεβάσεις στο ιστολόγιό σου ό,τι υλικό μας έχεις στη διάθεσή σου.
Στο βαθμό που θα το κάνεις ικανοποιείς και τον/την φίλο/η που ζήτησε το "με το πανί μου πάντα ανοιχτό".

ΥΓ. στους στίχους του συγκεκριμένου τραγουδιού που ανέβασε ο/η ανώνυμος/η αποκαθιστούμε τον σωστό στίχο: "πέταξα το τσιγάρο μου κι έφυγα (κι όχι πήγα) αργά"... Έτσι για την σωστή μουσικότητα του στίχου.

Ανώνυμος είπε...

http://www.punk.gr/music/W/WXRA%20SPEIROXAITH/wxra2/
ekei einai to "me to pani mou panta anoixto"

Ανώνυμος είπε...

Όλα ωραία και καλά ρε παιδιά αλλά το αρχείο σε .wma? Χάθηκαν τα ανοιχτου κώδικα φορμά?

Ανταρκτικάριος

tapes gone loose είπε...

Μόλις ανέβασα & τις δύο κασσέττες που υποσχέθηκα στο σχόλιο παραπάνω:

http://tapesgoneloose.blogspot.com/2008/09/ohra-speirohaiti-early-demos.html

Ναι, να πληθαίνουμε.

Υ.Γ.: Reposts σε άλλες σελίδες δεκτά - δε νομίζω ότι μου πολυπέφτει & λόγος, άλλωστε - ώστε να μη με πιάσει & το όριο (10GB/μήνα) του divshare.

Ανώνυμος είπε...

Για τον φίλο/η που ζήτησε τους στίχους της Bayerland.

Παρεπιμπτόντως, ε δεν άντεξα να μην το κάνω το σχόλιο, ενώ είναι ένα από τα -πολλά- καλύτερα κομμάτια της ωχράς, έχει να ακουστεί σε live από τον καιρό του νώε........


Bayerland

Πλανήθηκες και άγγιξες
Τα πέρατα του κόσμου
Αναλαμπές τρελών θεών
Ναύτες υπόγειων θαλασσών
σε δρόσισαν τα ξωτικά
με φούντα κι ………..
πολέμησες με τέρατα
συμμάχησες στη θλίψη
Disneyland ο κόσμος σου
Από την Bayer να χαρείς
Κι οι βόλτες στην πλατεία σου
Να γίνεις χαράματα στις τρεις
Disneyland ο κόσμος σου
Από την Bayer να χαρείς
Κι οι βόλτες στην πλατεία σου
Να γίνεις χαράματα στις τρεις
Πλανήθηκες από έμπορους
Μπάτσους και μαστροπούς
Αναλαμπές κυττάρων σου
Το βλέμμα αργά να σβήνει
Δροσίστηκες με οιμωγές
Χαμόγελα χρυσής αυγής
Πολέμησες φαντάσματα
Συμμάχησες στον μύθο
Δες τους εχθρούς σου πώς γελούν
Δεν τους τρομάζεις πια
Τρώνε απ’ τις σάρκες της παραίτησης
Απ’ την δική σου ζητιανιά
Δες τους εχθρούς σου πώς γελούν
Δεν τους τρομάζεις πια
Τρώνε απ’ τις σάρκες της παραίτησης
Απ’ την δική σου ζητιανιά
Πλανήθηκες και άγγιξες το πρόγραμμα άλλων ΚΕΘΕΑ
Αναλαμπές ταπείνωσης
Αξίες κατηχητικού
Δροσίζεις με την κλάψα σου
Τους καθαρούς σου κολλητούς
Οι κοινωνοί σου όσιοι
Καημένε πού να ενταχθείς
Όχι στην πρέζα, ναι στη ζωή
Αλλά για ποια ζωή μιλάν(ε)
Πέτα τα φάρμακα απ’ τα στήθια σου
Κράτα όσα όνειρα χωράν(ε)
Δες τους εχθρούς σου πώς γελούν
Δεν τους τρομάζεις πια
Όμως όσο ακόμα σφίγγεις τη γροθιά
Τύλιξε τη χαρά τους στην φωτιά

Ανώνυμος είπε...

παιδια αν μπορειτε να γραψετε τους στιχους απο 'προκληση στον ηγεμονα',θα σας ειμαι υποχρεη..ευχαριστω

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΗΓΕΜΟΝΑ

Βάλε τους δικούς σου όρους
Όλους τους δυνατούς συνδυασμούς
Αλυσίδες από ατσάλι
Άμεμπτους συγκλητικούς

Θέλω άγρια εποπτεία
Θέλω μυστικούς γερούς
Θέλω να’ σαι όσο θέλεις
Ηγεμόνας όχι πραιτοριανός

Έχε υπόψη το δικό μου ζόρι
Τις φωτιές μου που εκστρατεύουν
Οι ελπίδες μείναν πίσω
Χαρισμένες στις παλιές σου πόλεις

Βγάλε μάσκες και διαλόγους
Στείλε τους ακαδημαϊκούς
Δώσε στις κάμερες τις λόγχες
Όπλα στους γελωτοποιούς

Θέλω άγρια εποπτεία
Θέλω δρόμους κι όχι θρόνους
Τους Μυρμιδόνες να γυαλίζουν
Μες τις καλύτερες στολές

Έχε υπόψη το δικό μου ζόρι
Καθώς σμιλεύω νέες λέξεις
Μάγος γλιστράω από το ψέμα
Στη δημοσιά σε προκαλώ

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ για τις άπειρες φορές που με κάνατε να κλάψω με τη μουσική σας, κάθε φορά το είχα ανάγκη.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ εκ των προτέρων και καλή τύχη! :)