Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007



Το κίνητρο της επιλογής μας για συναυλία στην Villa Amalias είναι η αλληλεγγύη. Η παρουσίαση του έργου μας σε έναν αυτοδιαχειριζόμενο αντιεξουσιαστικό κατηλειμμένο χώρο, όπως είναι η Villa, είναι η κατάθεση αυτού που μας συνέχει, της πεμπτουσίας μας ως ομάδας, στην στήριξη και ενδυνάμωση του εγχειρήματος. Σε μια εποχή που οι κατηλειμμένοι χώροι βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, με πρόσχημα τις κάθε είδους καπιταλιστικές «αναπλάσεις», δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε από το πλάι τους. Οι όποιες διαφορές υπάρχουν στις επιλογές μας ως εγχειρήματα δεν είναι ικανές να αναιρέσουν την έκφραση της έμπρακτης αλληλεγγύης. Εξάλλου, η ίδια η έννοια της αλληλεγγύης προϋποθέτει γόνιμα πεδία κριτικής και δεν σημαίνει απαραίτητα ταύτιση απόψεων και αντιλήψεων.

Το περιεχόμενο της συναυλίας αφορά σε ό,τι εφάπτεται της ανθρώπινης δημιουργικότητας, την αντίσταση στην κυριαρχική θέσμιση του πεδίου της έμπνευσης, της πραγμάτωσής της, της αισθητικής, της διαχείρισης των έργων, την αποκαθήλωση της διαχωρισμένης από της καθημερινή ζωή τέχνης, την απεξάρτηση από τις εμπορευματικές σχέσεις, την κριτική στους θεαματικούς κώδικες με προοπτική το ξεπέρασμά τους.

Με δεδομένη από μεριάς μας την παρουσίαση μιας τριλογίας που έχουμε ετοιμάσει με θέμα τη Μακρόνησο, βασισμένη στα ποιήματα του Τ. Πατρίκιου: «προσχέδια για τη Μακρόνησο», η πολιτική αναφορά στις φυλακές και τον εγκλεισμό στις μέρες μας είναι αυτονόητη. Επειδή κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ούτε στιγμή τους συντρόφους –και όχι μόνο- που βρίσκονται στις φυλακές, οι στίχοι και οι μουσικές που θα προσπαθήσουν να μας μεταφέρουν στην ψυχική και συγκινησιακή κατάσταση του εγκλεισμού, ενός εγκλεισμού που παραμένει αναλλοίωτος μέσα στην ιστορία (ιδιαίτερα αν σκεφτούμε τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τα διάφορα απανταχού «γκουαντανάμο»), είναι ένας τρόπος, αφενός μεν, να τους νιώσουμε κοντά μας, ανάμεσά μας, αφετέρου, στην υλική διάσταση, δημιουργείται μια συλλογική αφορμή ώστε κάθε είδους έσοδο από συνεισφορές στην εκδήλωση να κατατεθεί για τις άμεσες υλικές ανάγκες τους.

Ραντεβού λοιπόν στη Villa Amalias στις 14 Δεκέμβρη στις 10 το βράδυ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει κάποιο μέιλ για επικοινωνία;

Ανώνυμος είπε...

wxra@hotmail.com

Ανώνυμος είπε...

πολυ καλη εμφανιση παιδια,μπραβο!ειδικα το θεμα για τη μακρονησο και τη μπλε θαλασσα,ηταν μια οπτικοακουστικη μυσταγωγια...δυστυχως εγω δε γνωρισα το παππου μου και τις ιστοριες του,αλλα προχτες ενιωσα σα να ηταν μια δικη του ιστορια.
"κι ο άνεμος με τις χοντρές αρβύλες του βασανιστή
μαστίγωνε το άγριο βουνό με τη ζωστήρα του...".πολυ δυνατος στιχος.χαιρομαι που συντελεσατε να τον ανακαλυψω σημερα.