Μικρό κείμενο για την υπεράσπιση των αντιεξουσιαστών
Κάθε κοινωνικός σχηματισμός που έχει ή θέλει την εξουσία εκτρέφει και εκπαιδεύει μαντρόσκυλα. Το κράτος έχει την αστυνομία και το παρακράτος. Στα κόμματα έχουμε τα ονομαζόμενα «μαντρόσκυλα». Επιλέγονται επιθετικές ράτσες και βέβαια εκπαιδεύονται για να αναπτύξουν στο έπακρο αυτή τη ροπή. Αντίθετα οι διάφορες αντιεξουσιαστικές ομάδες δεν έχουν ανάγκη για κάτι τέτοιο γιατί δεν έχουν σκοπό να καταλάβουν την εξουσία ούτε μάντρες να φυλάξουν. Έτσι γίνονται πιο ευάλωτοι σε προβοκάτσιες μα καλύτερα ελεύθεροι και ευάλωτοι παρά σκλάβοι και ασφαλείς. Πολλοί κρύβουν τα πρόσωπά τους είτε για τεχνικούς λόγους (προστασία από δακρυγόνα και άλλα παρανοϊκά σκευάσματα καταστολής) είτε και για να μη τους αναγνωρίσουν από τη στιγμή που κάνουν παράνομες ενέργειες. Όποιος φοράει κουκούλα δεν σημαίνει πως είναι δειλός. Είναι δειλός – ας πούμε – ο Κομαντάντε Μάρκος?
Κατανοώ τη βία των αδυνάτων που προσπαθούν να υπερασπίσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έχει ηθικά ερείσματα. Φοβάμαι όμως πως όποιος μολυνθεί από την υιό της βίας, ακόμα και όταν ο στόχος του είναι ουμανιστικός, θα αποτύχει στο τέλος. Το μέσον κι ο σκοπός αγιάζουν το αποτέλεσμα. Αντί για τη βία προτιμώ την ανέλιξη της πνευματικότητας και την ανθρωπιά σαν μέσο για μια καλύτερη ζωή. Παρ’ όλα αυτά όμως θεωρώ τους αντιεξουσιαστές σαν το πιο ανιδιοτελές και θαρραλέο τμήμα των κοινωνικών αγωνιστών είτε στα δικά μας πρόσφατα γεγονότα, είτε στο απώτερο παρελθόν είτε στο μέλλον, τοπικά ή παγκόσμια…. Σαν επίλογο, συμπληρώνοντας ίσως τα παραπάνω με κάτι από το διακόνεμα μου, παραθέτω τις δύο τελευταίες στροφές από το ακυκλοφόρητο τραγούδι μου «Ο Σαν Μικέλε Είχε Έναν Κόκκορα» :
Πείτε μου. Μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
Λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
Ή τα μαλλιά που φύλαξε απ’ την πρώτη μου κουρά
Η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει?
Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
Σύντροφοι, μήπως βρέθηκε και κείνο,
Να φτύσω μέσα με θυμό που οι νέες εποχές
Με κάνουνε να μοιάζω με αρλεκίνο?
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
30 σχόλια:
Παιδια γνωριζουμε την πηγη της συγκεκριμενης δηλωσης???? Εφημεριδα κλπ?
παντως στο ραδιόφωνο δεν διαβάστηκαν οι παραπάνω στίχοι οπότε......?
εδώ ο κόσμος καίγεται...
ή δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα
Εσύ είσαι ο ένας γάϊδαρος. Ο άλλος ποιός είναι;
πω πω...
μιλάμε με τάπωσες.
βαριέμαι όμως να σου εξηγώ γιατί στον αχυρώνα παίζει φάση και την κάνω...
Στο καλό και να μας γράφεις. Αρκετά εύστοχη η παρουσία σου εδώ. Πήγαινε να φωτίσεις και άλλους ταπεινούς. Να μη σε κρατάμε...
ας τελειωνουμε με τους καλλιτεχναδες και τον κ.Θαναση.δεν γουσταρουμε ουτε την τεχνη τους ουτε τις φατσες τους.χαρακτηριστικα ο θανασακης αυτο που καταλαβε μετα απο τοσες συναυλιες που εκανε για "αλληλεγγυη" στους ζαπατιστας τοσα χρονια ητανε στο τελευταιο δισκο του ο ΣΑΜΑΝΟΣ να ευχαριστει μεσα την πρεσβεια του μεξικου που τον αφησαν να χρησιμοποιησει την φωτογραφια του μεξικανου επαναστατη πριν την εκτελεση. ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ!!!οποιος δεν ξερει τι συμβαινει με τις κυβερνησεις και με τις πρεσβειες του μεξικου ας ρωτησει να μαθει.δεν τους γουσταρουμε μαλιστα ειμαστε και εχθρικοι οταν ανακατευονται στο ποιοι ειμαστε τι κανουμε γιατι φοραμε κουκουλες και δε ξερω εγω τι.θελουμε μια τεχνη απο εμας για εμας και οι αστοι διαννοουμενοι καλλιτεχνες ας αλλαξουν τον κοσμο με τους μαγαζατορες και με συνεντευξεις στα ΜΜΕ.ουστ!!!
Προς Κ.
Αμαν πια με τους παλιμπαιδισμους. Μα τι προσπαθεις να κανεις; Να δημιουργησεις στο βλογ σου "θύλακες" ανταγωνισμού με το Θ.Π; Έλεος! Για ποιο λογο αναδημοσιευεις έν καιρω πολέμου δηλώσεις του από άλλα μέσα στο δικό σου. Εκτος και αν θεωρεις ότι η παρουσία του εν γένει ανταγωνίζεται τη δικιά σου στον χώρο της τέχνης, σε εισαγωγικά ή μη...
Μόνο στις συναυλίες σου θα φωνάζω συνθήματα, αφού αυτο σε απασχολεί... έτσι για να καφρεύουμε και λίγο! Οι άλλοι που δεν είναι απ' τους δικους σου θα πρέπει να τους "θαβουμε" ολημερίς όλοι μας.
Γελοιότητες!
Συμπεραίνεις παλιμπαιδισμούς και μετά ρωτάς: "Για ποιό λόγο αναδημοσιεύεις έν καιρω πολέμου δηλώσεις του από άλλα μέσα στο δικό σου;
Ωραία στάση! Πρώτα βγάζεις συμπέρασμα και μετά ρωτάς καθαρά ρητορικά αντιστρέφοντας την απλή λογική ενός διαλόγου. Για μια ακόμη φορά χτυπάνε τα στρατιωτάκια της προκατάληψης...
Αναδημοσιεύουμε λοιπόν τη θέση του Θ.Π. ακριβώς για να μην υπονομευτεί όλος ο διάλογος που έχει αρχίσει ως ένας στείρος ανταγωνισμός.
Ο Θ.Π. ήταν ο μόνος που πήρε θέση μέσα στην καρδιά των γεγονότων την ώρα που πολλοί άλλοι του συναφιού του σιωπούσαν επιδεικτικά κι εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να το αναγνωρίσουμε. Για "καλό" λοιπόν αναδημοσιεύουμε τη θέση του (εξ ου και η διατύπωση "τα του καίσαρος τω καίσαρι"). Αλλά η προκατάληψη ορισμένων τυφλώνει ακόμη και τη δυνατότητα τους για απλή ανάγνωση ενός κειμένου. Και τους εκθέτει...
όχι ο Θ.Π. δεν ήταν ο μόνος (του συναφιού? ποιου συναφιού?)που πήρε θέση :
"Κάποια στιγμή ο τραγουδιστής, που εγώ τον είχα για τραγουδίστρια, είπε ένα τραγούδι και είπε This is for Alexander. Βέβαια και δεν εννοούσε τον Μέγα Αλέκο γιατί πριν από αυτό είχε πει Interesting Christmas you got this year. Χειροκροτήσαμε κάνα δυο. Μετά δείξανε κάτι σκηνές στην οθόνη πίσω τους από τους "300"!??!Και από μια ταινία του 20 με τον Τάλο και τον Οδυσσέα.!!??!Μάλλον το κάνανε για να μας τιμήσουν ως έλληνες αλλά δε νομίζω ότι έπιασε...Το βίντεο τελείωνε με τη φράση του Τσώρτσιλ περί Ηρώων που πολεμούν σαν έλληνες. Άλλα και τούτα σκέφτηκα..."
από εδώ > http://panokato.blogspot.com/2008/12/puressence.html
επίσης πήραν θέση όλοι όσοι συμμετείχαν στις συναυλίες που έγιναν για αλληλεγγύη στους κρατούμενους (είτε ρητά είτε άρρητα).
ΒΑσικά όλοι πήραν θέση. Όλη η κοινωνία. Είτε υπέρ είτε κατά.
Ο Θ.Π. το μόνο ξεχωριστό που έκανε ήταν να δηλώσει τη συμπάθειά του (και μάλιστα με κάποια αόριστα επιχειρήματα, περί ανιδιοτέλειας κ.λ.π.) για τους αναρχικούς. Γι αυτό και πιστεύω ότι θεωρήσατε σκόπιμη αυτή τη δημοσίευση. Ωστόσο αυτά που συνέβησαν υπερβαίνουν τόσο τις προσωπικές απόψεις του καθενός, όσο και τις πολιτικές διακυρήξεις αναρχοφροσύνης ή αναρχοφιλίας του οποιουδήποτε...
Οι αναρχικοί δυστυχώς βρέθηκαν (βρεθήκαμε) μπροστά σε κάτι που μας υπερέβη την ώρα που όλο τον προηγούμενο καιρό βρίζαμε τα διάφορα συνάφια της προσκυνημένης κοινωνίας. Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας και ας αφήσουμε τα αυτάρεσκα επιτέλους...
Προς αυτον που ενισταται με την "ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ!!!"
φιλε μονο και μονο που εκφραζεσαι με πρωτο πληθυντικο το σχολιο σου ειναι μαλλον αστειο.
εκτος κι αν πιστευεις οτι εκποσωπεις τον οποιονδηποτε κατεβαινει στο δρομο με κουκουλα, η το συνολο των αναρχικων η δεν ξερω εγω τι...
ακομα χειροτερα δηλαδη γιατι αυτοι(εμεις) δεν χρειαζομαστε τετοιου ειδους υπερασπιστικη εργολαβια.
Μιλα για τον εαυτο σου λοιπον οσο κι αν αυτο αποδυναμωνει ενδεχομενως την επιδραστικοτητα αυτων που γραφεις.
Προς ωχρα.
Tο τι θα γραφουν τα credits ενος δισκου δεν ειναι απαραιτητα επιθυμια του εκαστοτε τραγουδοποιου η μουσικου κατω απ΄το ονομα του οποιου κυκλοφορει ο δισκος.
Απο κει και περα μπαινουν αλλα ζητηματα.Το πως παρεμβαινουν οι δισκογραφικες στην παραγωγη και διανομη ενος δισκου ειναι αναποσπαστο κομματι του τροπου με τον οποιο λειτουργει το καπιταλιστικο (ναι, αυτο παλι)συστημα.
Αλλιως δεν υποχωρεις, δεν ανακατευεσαι με δισκογραφικες και αυτο ειναι μια απολυτα σεβαστη (και κατ'εμε σωστη)αποφαση.και φυσικα αναλαμβανεις να τα κανεις ολα μονο σου η ακομα καλυτερα με τους συντροφους/συνεργατες σου.κι ολα γαμω.
Ας μην ειμαστε ομως υποκριτες.
Σε παρα παρα πολλες απο τις καθημερινες μας ενεργειες υοχωρουμε (τουλαχιστον οι περισσοτεροι και πολυ περισσοτερο οσοι μενουμε στην πολη οπου δεν μπορουμε να φυτεψουμε ενα καροτο)στις επιταγες της εμπορευματοποιησης και του καπιταλιστικου εν γενει τροπου ζωης.Κι οχι μονο γιατι ετσι εχουμε μαθει αλλα πολλες φορες δεν μπορουμε να ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ.για πηγαινε πες στην βουλγαρα μεταναστρια καθαριστρια με ενα μονο παιδι οτι δεν πρεπει να πληρωνεται για τις υπηρεσιες καθαρισμου που προσφερει σε δημοσιο χωρο.
ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ "ΤΕΧΝΗ" ΙΕΡΗ ΚΑΙ ΑΡΑ ΜΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΗ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗ Η ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ.
ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ Η ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ.
ένας που βρεθηκε στο δρομο
"ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΑΡΠΑΞΤΕ ΤΑ ΤΣΕΚΟΥΡΙΑ ΚΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΘΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΜΑΣ,ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ.ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ,ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΙΕΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ. ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ, ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ, ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ. ΚΑΙ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΕΧΘΡΟ."
καλα ο προηγουμενος εχει πολυ πλακα..
φιλε αστο..παιξε καλυτερα με τα στρατιωτακια σου, με τα gi joe και δεν ξερω κι εγω με τι παιζετε τωρα τα μωρα κι ασε τα τσεκουρια για κανεναν αλλον καλυτερα
αν σου φανηκε αστειο χαιρομαι που σου χαρισα λιγες στιγμες γελιου.η καθαριστρια η βουλγαρα , οι οικοδομοι και ολοι μας (ελπιζω να μην μεινεις στο ''μας'' τωρα!!) σιγουρα παιρνουμε θεση με την σταση μας στον χωρο εργασιας μας.τις λεξεις συμβιβασμος, αξιοπρεπεια , αλληλεγγυη, τις νοηματοδοτουμε και τις επανανοηματοδοτουμε καθε φορα ο καθενας οπως το καταλαβαινει και οπου νιωθει οτι καλειται να τα υπερασπιστει η αντιμετωπισει.μια χαρα αστος καλλιτεχνης ειναι ο Θ.Π. (και ολοι του συναφιου) αλλα οταν μιλας για Αλληλεγγυη σε εναν Εξεγερμενο λαο και μαλιστα αρθρωνεις λογο και γινεσαι κομματι δηλαδη μιας ιστοριας,για μενα παντα, κρινεσαι πως θα συνεχισεις να εισαι αν θες να εισαι συνοδοιπορος και συντροφος με αυτους τους ανθρωπους.δεν περιμενω ουτε απαιτω απο κανεναν να παρει σβαρνα τα μασατι και τις πασαμοντανιες.αλλα ειτε θα κανεις πραγματα και θα συμβαδιζεις με αυτους που κατεβαινουν π.χ. και πλακωνονται με ματ εξω απο την πρεσβεια του μεξικου,λεγοντας τους δολοφονους, γιατι πραγματικα ειναι,ειτε θα επιτρεπεις (Αν! δεν ειναι επιλογη του και επιθυμια του κιολας, δεν το ξερεις) στον συστημα των εταιριων, η δεν ξερω ποιον θεωρεις υπευθυνο εσυ, να ειναι στα τηλεφωνα με την πρεσβεια και να την ευχαριστεις μεσα απο την δουλεια Σου.οχι η τεχνη δεν ειναι ιερη και αυτο ακριβως εννοουσα οταν ειπα απο εμας για εμας πριν.αλλη κουβεντα αυτη.αλλα στις δουλειες μας μπορεις να εισαι και ρουφιανος, η να μην εισαι,μπορεις να θες να πατησεις αλλους για να μην χασεις την δουλεια σου, η μπορει και να προτιμησεις να την χασεις απο το αν πατησεις εναν συναδελφο σου.αφου ο ΘΠ ειναι επαγγελματιας και ζει μεσα απο αυτο, μαλλον ξερει καλυτερα και απο μενα και απο σενα πως δουλευει ο μηχανισμος αυτος στην δουλεια του, γιατι μπερδευεται με ιστοριες οπως αυτες και απλα δεν κανει την δουλεια του? Α! ξερω!γιατι η δουλεια του ειναι να κανει ΤΕΧΝΗ!!!και οτι και αν κανει σαν επιλογες, το πεπλο της Τεχνης του Θ.δεν το αγγιζουν, μαλιστα η τεχνη του ειναι κατι πανω απο αυτον και απο ολους.ετσι εχει για μενα τρομερο θρασος αλλα και ανεση να δημοσιευει φωτογραφια μεξικανου επαναστατη πριν την εκτελεση, να γραφει τραγουδι πανω σε αυτο, και μην τα ξαναλεμε....
αλλος ενας που βρεθηκε στον δρομο
http://foralexandros.blogspot.com/2009/01/gr.html
Μίστερ επαναστάτη, θέλεις να μας πεις εσύ συγκεκριμένα τι έχεις κάνει π.χ. για τον εξεγερμένο λαό του Μεξικού; Αυτός ο αστός ο Παπακωνσταντίνου ανάμεσα στα τόσα κούφια λόγια και κουφάλογά του, έχει συμμετάσχει σε -τουλάχιστον- 2 μεγάλες συναυλίες αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας. Το ότι δεν αξιώθηκε αμοιβή ούτε για τον ίδιο ούτε για τους μουσικούς, εσύ θα το προσπεράσεις φυσικά, οι λόγοι γνωστοί, εμπορευματοποίηση της τέχνης μπλα μπλα μπλα. Ως καλλιτέχνης όμως εκτίθεται, ειδικά τη στιγμή που η αλληλεγγύη στους Ζαπατίστας δεν είναι μια comme il faut αλληλεγγύη, δεν συγκεντρώνει Νταλάρες και Τσακνήδες και άλλα συνεναιτικά συναναηγιάβρουμ. Ως καλλιτέχνης εκτίθεται και λίγο παραπάνω, γιατί ακριβώς εκμετελλεύεται το όνομά του και τη μπογιά του, για να προσελκύσει κόσμο για το συγκεκριμένο σκοπό, πίσω από τον οποίο εσύ διακρίνεις έναν όψιμο επαναστα(σ)τισμό και την ασφάλεια που παρέχει ένα εναλλακτικό δηθεναναρχικό κοσμικό γκαλά του συναφιού. Εγώ παρ'όλα αυτά -ή μάλλον εξ αιτίας όλων αυτών- βλέπω και 50.000 ευρώ (μπορεί να λέω και λίγα) που κατέληξαν στην Τσιάπας και βοήθησαν σημαντικά τον αγώνα των εξεγερμένων και την καθημερινότητά τους.
Έχεις να μας αναφέρεις κάτι πραγματικά μεγάλο και χρήσιμο που έκανες εσύ, πέρα από κούφια λόγια και κατηγόριες δεξιά και αριστερά, πίσω από την οθονούλα σου; Ή, μάλλον, όχι δεξιά. Μόνο σε ασφαλείς χώρους. Ανάμεσα σε ομοίους και κλακαδόρους. Ας πούμε, πόσα ευρώ έχεις δώσει εσύ από την τσέπη σου ή από τη δράση σου στην Τσιάπας; Πότε πλακώθηκες με τα ΜΑΤ έξω από την πρεσβεία του Μεξικού; Τι κατάφερες στ'αλήθεια; Πότε μνημόνευσε η εξεγερμένη κοινότητα των Ζαπατίστας την προσφορά σου και την αποτελεσματικότητά σου;
ΕΚΕΙΝΟΣ
Μία παρατήρηση σχετικά με την εξέλιξη του διαλόγου.
Από την πρώτη ανάρτηση που αφορούσε μεν ένα συγκεκριμένο κομμάτι του κόσμου του Θεάματος (αυτό δηλαδή που φαίνεται απαγκυστρωμένο από τις κυρίαρχες λογικές ακολουθώντας μία πιο αυτόνομη πορεία) και της εμπορευματοποίησης της τέχνης (ή της "τέχνης", όπως το θέλει κανείς), με αιχμή δε τον Παπακωνσταντίνου και εν μέρει το Σαββόπουλο, έχουν προκύψει σε γενικές γραμμές δύο κατηγορίες σχολιασμών: μία που αφορά τη σύγκρουση των απόψεων με βάση τα πολιτικά σκεπτικά, τα προτάγματα, τα αδιέξοδα, κτλ, των επιλογών του καθενός/μιας σχετικά με την τέχνη ή τη δημιουργικότητα ή τον αγώνα καθώς και με τις επιλογές αυτές καθαυτές και μία δεύτερη που επιλέγει να ασχολείται επί του προσωπικού (είτε προς τον Θ.Π. είτε προς αυτόν/ην που κάποιος/α απαντάει), όπως για παράδειγμα γίνεται ακριβώς από πάνω, αποπολιτικοποιώντας τους διαλόγους, στηρίζοντας μία λογική ασυνάρτητων συγκρίσεων του στυλ ποιός είναι εδώ μέσα καλύτερος, ποιος πιο επαναστάτης, ποιος πιο καλός μουσουργός κ.α. Ίσως κάποιοι προκαταλαμβάνουν οτιδήποτε κι αν λέγεται στη σφαίρα του προσωπικού κι όχι του πολιτικού. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι αυτή η στάση όχι μόνο αποδιοργανώνει εντελώς και αδικεί έναν διάλογο με εκατόν τόσες παρεμβάσεις, αλλά και καταδεικνύει το βαθμό της αλλοτρίωσης που έχουν επιφέρει οι κυρίαρχες επιταγές (και δε μιλάω γενικά για το σύστημα αλλά για τις επιταγές του Θεάματος και της εμπορευματοποίησης).
κάποιος που γράφει για 1η φορά εδώ.
Ώστε δεν είναι πολιτικό το θέμα αυτό... Εγώ, από την άλλη, νομίζω ότι ακριβώς αυτό είναι το πλέον πολιτικό και εδώ είναι που διαπιστώνεται η όποια ιδεολογική ένδεια των πλευρών: στην ασυνέχεια λόγων και πράξεων και στην υποκατάσταση της πράξης με ιδεολογικά φληναφήματα που από τη μία ακυρώνουν την όποια πράξη και από την άλλη αναπαράγουν ένα στείρο μανιχαϊσμό που δεν κερδίζει συμμάχους, αλλά αντίθετα απωθεί -ή στην καλύτερη, χειροκροτείται από τους ομοίους.
Το θέμα δεν είναι να υπερασπιστείς τον Θ.Π. ή να καταδείξεις στην Ωχρά ή στον όποιο σχολιαστή εδώ μέσα ότι ο ένας είναι καλύτερος ή γράφει καλύτερα τραγούδια. Αυτό όμως που κάνει η Ωχρά -στα δύο ποστ τουλάχιστον- και κάποιοι μουτζαχεντίν σχολιαστές είναι κάπως επικίνδυνο και σίγουρα παραπλανητικό: απομονώνεις μία πράξη κάποιου (επί προσωπικού πάντα, μην το ξεχνάς) ή δυο κουβέντες, τις αποφορτίζεις εντελώς από το συνολικό πλαίσιο δράσης ή πορείας του ανθρώπου, ακόμα και από τη θέση αυτής της δράσης ανάμεσα στα πράγματα και τις εξελίξεις, και βγάζεις ένα συμπέρασμα, κρίνοντας ουσιαστικά λόγια και λέξεις στη σειρά. Διαφωνούμε σε κάτι;...
ΕΚΕΙΝΟΣ
ΕΚΕΙΝΕ η δεύτερη παράγραφός σου δεν αφορά την Ωχρά ούτε τους "μουτζαχεντίν" που αμφισβητούν τα καλούδια και τις προθέσεις της αστικής τέχνης. Δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση επίθεση επί προσωπικού στον Θ.Π. Αν επιμένεις για το αντίθετο πρέπει να το τεκμηριώσεις. Ειδάλλως δεν θα είσαι και συ τίποτε περισσότερο από τους "πεζοναύτες του Μπους"...
με φερνεις σε δυσκολη θεση.πρεπει να κατσω να απολογηθω επωνυμα, αυτο ζητας, πως ΕΓΩ στηριζω τους Ζαπατιστας;τι να κανω; να κατσω να αναλυσω πως εγω αντιλαμβανομαι και νοηματοδοτω στην καθημερινοτητα μου την εννοια αλληλεγγυη;μηπως θες να θαμπωθω απο τα 50.000 που λες και να ζητησω συγνωμη στον κ. θαναση;ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ;;;τα σχολια σου μονο με εμπαθεια μπορω να εξηγησω οτι γραφτηκαν και αυτο δεν ειναι υπερ σου. παντως μην το κουραζουμε μιλαμε αλλη γλωσσα και εχουμε πολυ διαφορετικη σκεψη εχει χαθει ο κοινος τοπος (αν υπηρξε ποτε)που μπορουμε να ζημωσουμε μια κουβεντουλα.καλα κανεις και τον υπερασπιζεσαι, προφανως στη θεση του θα θελες πολυ να σουνα και να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ και συ απλοχερα την αλληλεγγυη σου σε καημενους λαους που περιμενουν να μνημονευσουνε την συμβολη σου στον ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ.εισαι εκτος τελειως........
Υ.Γ. αν πραγματικα δεν βλεπεις αλλους τροπους περα απο αυτον, τοτε κατι πολυ κοντα στα νερα σου, να σου προτεινω τις χριστουγεννιατικες καρτες τις unicef!!!ειναι γαματες σε προσιτη τιμη και γλιτωνεις και ενα παιδι που κινδυνευει να πεθανει απο αρρωστιες πεινα διψα!!αξιζει!!
"να κατσω να αναλυσω πως εγω αντιλαμβανομαι και νοηματοδοτω στην καθημερινοτητα μου την εννοια αλληλεγγυη;"
Ναι.
"τι να κανω;"
Να μου πεις πολύ συγκεκριμένα τι έχεις κάνει ως αγωνιστής, ειδικά στο ζήτημα για το οποίο εγκαλείς κάποιον άλλο για τους τρόπους που επέλεξε, εκμηδενίζοντας και την όποια δράση.
"μηπως θες να θαμπωθω απο τα 50.000 που λες και να ζητησω συγνωμη στον κ. θαναση;"
Ναι. Ή τουλάχιστον να εκτιμήσεις την όποια αξία τους και σημασία τους. Και μετά ασφαλώς και μπορεί να τρέξει πιο σωστά η κουβεντούλα.
"και να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ και συ απλοχερα την αλληλεγγυη σου σε καημενους λαους που περιμενουν να μνημονευσουνε την συμβολη σου στον ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ"
Το κάνω. Φαντάζομαι ότι η ειρωνική σου αναφορά έχει στόχο μόνο εμένα (και τον Θ.Π.) και όχι τους καημένους λαούς. Εκτός και αν αυτή η αλληλεγγύη είναι μπας κλας, αν ό,τι ξεφεύγει από τη λογική της καταγγελίας και της πολεμικής είναι για τη Γιούνισεφ. Ωραία λογική αν ισχύει. Και προπαντώς βολική.
"Είσαι εκτός τελείως"
Είμαι. Από αυτό τον τρόπο σκέψης σίγουρα. Και ίσως κι από το θέμα. Και ίσως κι από την αλήθεια. Και ίσως και εκτός πραγματικότητας. Σίγουρα όμως όχι εκτός πράξης. Αυτή που ειρωνεύεσαι και υποτιμάς με χίλια δυο λόγια. Και μόνο λόγια. Εκτός αν μου απάντησες στα πρώτα δύο...
ΕΚΕΙΝΟΣ
Κι όμως ΕΚΕΙΝΕ, διαφωνούμε σε πολλά.
Η συνέχεια λόγου και πράξης προφανώς και είναι πολιτικότατη (μόνο που δεν κατέδειξα κάτι τέτοιο πριν, με πολύ σαφή τρόπο). Η συνέχεια αυτή όμως δεν εντοπίζεται επ' ουδενί μέσω των ερωτήσεων που έθεσες πριν ("εσύ τι έκανες για τους όποιους αγωνιστές" ή "πόσα λεφτά μάζεψες για αυτούς". και δε λέω, καλή και απαραίτητη η οικονομική ενίσχυση αλλά στο ζήτημα της αλληλεγγύης στον αγώνα τους οι εν λόγω αγωνιστές έχουν παρουσιάσει ξεκάθαρα πολύ διαφορετικές πρότασεις). Και δε θα αναφέρω επίσης τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησες. Έτσι μεταθέτεις την κουβέντα σε ξεκάθαρα ανταγωνιστική κατεύθυνση και μάλιστα με αρκετά άσχημους όρους.
Μιλάς για αναπαραγωγή ενός στείρου μανιχαϊσμού μέσω "ιδεολογικών φληναφημάτων". Το πρόταγμα όμως και η έννοια του αντιεμπορευματικού δεν εισάγεται και δεν παλεύεται ούτε συμπληρωματικά ούτε παραπληρωματικά στον κόσμο των εμπορευματικών σχέσεων. Το να εισάγεις μία αντιπρόταση εδώ και τώρα ενάντια στη δήθεν παντοδυναμία του εξουσιαστικού υπάρχοντος δεν οδηγεί σε δυϊστικές διαθέσεις. (είναι σαν να λες μανιχαϊστή κάποιον που προτάσσει την αντιεξουσία μες στον εξουσιαστικό κόσμο αυτόν). Και πόσο μάλλον μία αντιπρόταση που έχει να κάνει με την (αυτό)οργάνωση των ζωών μας και την χειραφέτηση των σχέσεων, με δημιουργικούς και αποκεντρωτικούς όρους (κι όχι συγκεντρωτικούς).
Το οξύμωρο είναι που δεν αντιλαμβάνεσαι καν, ότι εσύ είσαι κάποιος που εξ αρχής εισάγεις μανιχαϊστικές τάσεις στην κουβέντα μας. Έχεις δημιουργήσει μία ψευδή εικόνα που θέλει το εγχείρημα των Ωχρά να αποτελεί απλά ένα αντίπαλο δέος απέναντι στα πράγματα, βολεμένο στη μιζέρια του και στην αποδοχή ενός πολιτικού χώρου, κι όμως τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει. Και όποιος το στηρίξει γίνεται αυτομάτως οπαδός τους που παπαγαλίζει στείρα ιδεολογήματα ή ιδεολογίες (ελπίζω εγώ να τη γλυτώσω για κάποιο λόγο). Τσουβαλιάζεις ανθρώπους, συνειδήσεις και αντιλήψεις σε έναν βολικό εχθρό που κατά αυτόν τον τρόπο τον ακυρώνεις επί της ουσίας.
Τέλος, διορθώνω τα εξής. Οι Ωχρά (μόνοι δίχως μουτζαχεντίν) δεν απομόνωσαν την πράξη ή δύο κουβέντες κάποιου επί του προσωπικού, αλλά ανέδειξαν την τότε τρέχουσα επιλογή κάποιου (Θ.Π.) επί του επαγγελματικού (ο Θ.Π. πρώτος και μόνος άρχισε εσφαλμένα σχεδόν να απολογείται επί του προσωπικού). Την επιλογή αυτή δεν την αποφόρτισαν από το συνολικότερο πλαίσιο δράσης ή πορείας (ή τη θέση αυτών των δύο στην όποια συγκυρία), ίσα ίσα που τη συνέδεσαν με αυτό και με πολύ ξεκάθαρο τρόπο στην 1η ανάρτηση (άσχετα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με όλα αυτά).
Το θέμα όντως δεν είναι να υπερασπιστείς κανέναν. Ούτε και να τα χώσεις απλά σε κάποιον άλλον. Το θέμα είναι να πεις απλά πως βλέπεις κάποιες καταστάσεις. Θα ήταν πολύ λειτουργικό και διεξοδικό ας πούμε να πεις ποια είναι αυτά τα "ιδεολογήματα" που απεχθάνεσαι. Υπάρχουν links, μπροσούρες και κείμενα θέσεων στο μπλογκ αυτό που βοηθούν πολύ όποιον θέλει όντως να αντιπαρατεθεί πολιτικά κι όχι να αναπαράγει ηλεκτρονικούς τσακώμους.
Χαιρετώ.
Τυγχάνει να έχω συμπράξει μουσικά με τον Παπακωνσταντίνου και μάλιστα σε συναυλία στήριξης των Ζαπατίστας και είναι λογικό να μιλάω από αυτή τη θέση. Θα υπονομεύσω κι άλλο την παρέμβασή μου, μιας και τυγχάνω γνωστός του ΕΚΕΙΝΟΥ και από παρότρυνση εκείνου εμπήκα κι εγώ στο μπλογκ ετούτο.
Όλα καλά κι όλα ωραία με τους τσακωμούς και τα γνωστά παλιά ιδεολογικά παιχνίδια. Όταν αρχίζει όμως η λαθροχειρία, η μπάλα τα παίρνει όλα. Βλέπω ένα νοηματικό νήμα που πάει ως εξής:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου = προσδοκίες για το κίνημα
Διονύσης Σαββόπουλος = όλα τα φτου κακά
Θ.Π. + Δ.Σ. = φτου φτου κακά, φτου διάβολοι, φτου!
ΟΚ μέχρι εδώ, είναι μια άποψη.
Θ.Π. + Ζαπατίστας = φτου κακά
Κι αυτό επειδή ισχύει η προηγούμενη εξίσωση, δηλαδή "οι άνθρωποι είναι ό,τι γίνονται".
ΟΚ; Όχι ΟΚ.
Ενδεικτικά θα αναφέρω πως στη εν λόγω συναυλία ένα μπουκάλι Absolut προσγειώθηκε στον κιθαρίστα μας και ευτυχώς, για λίγα εκατοστά, κόστισε μόνο μια ζημιά στην κιθάρα του, όχι βέβαια και τόσο ευκαταφρόνητη. Η ιδεολογική αφετηρία της ρίψης αυτής, πέρα από το πιώμα, βρίσκεται στην αρχική εξίσωση (στην οποία δεν περιλαμβάνεται κανείς μας) και αυτό το ξέρω και μπορώ να σας μεταφέρω στοιχεία κλπ. Μ'αυτό το κάπως σκωπτικό παράδειγμα, θέλω να δείξω πόσο επικίνδυνες διαστάσεις, ενίοτε πραγματικά επικίνδυνες, μπορεί να δημιουργήσει αυτή η κουβέντα ή, για την ακρίβεια, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται και προχωράει. Στη συγκεκριμένη συναυλία, ήρθαν άτομα με αποκλειστικό σκοπό να "την πουν" στον Θανάση. Άκου σκοπό δηλαδή... Και κάπου εκεί είναι που πάει ότι Θ.Π. = οποιοσδήποτε άλλος βρίσκεται στη σκηνή μαζί του, σωστά; Προφανώς, θα μου υποδείξει κάποιος πως η απόλυτα συνεπής πολιτική στάση που μπορώ να έχω είναι να μην συνεργάστώ καν με τον Θ.Π., γιατί Θ.Π. πλέον = Δ.Σ. και πάει λέγοντας. Έτσι πάει όμως; Νομίζω πως είναι φάουλ αυτή η λογική. Το ίδιο μπορεί να σας μεταφέρει και ο Κιουρτσόγλου που έπαθε ζημιά σε μπάσο και ενισχυτή, επειδή γιαουρτώσαν τον καραγκιόζη Νιόνιο. Το γιαούρτωμα ίσως να το βρίσκω οκ. Ο μουσικός τι φταίει; Ταυτίζεται; Αλλά και έτσι να είναι, αυτό τιμωρείται δια ροπάλου; Ελπίζω να με εννοείτε.
Προς Costihnio,
Σε καμία περίπτωση δεν υπονομεύεις την παρέμβασή σου επειδή έπαιξες σε εκείνο το λάιβ οικονομικής ενίσχυσης. Βέβαια ό,τι και να σου πω εγώ, εάν εσύ προκαταβάλεις ότι έχεις μπει σε ένα διάλογο απέναντι σε τελειωμένους δογματικούς που σε κατηγοριοποιούν σε ένα κουτάκι με τους "κακούς θανάσηδες" επειδή απλά και μόνο σχετίζεσαι με τον ΕΚΕΙΝΟΝ, δε θα καταφέρω και πολλά. Το θέμα είναι τι λες.
Κι αυτά που λες είναι προβληματικά: Αφενός οι εξισώσεις που εσύ εξάγεις μετά από τόσες και κυρίως τόσο διαφορετικές τοποθετήσεις είναι, πέρα από ειρωνικές (βλέπε "φτου κακά"), αδικαιολόγητα απλουστευτικές και εντελώς ανεδαφικές. Συγχέεις ό,τι έχεις διαβάσει εδώ μέσα, φτιάχνοντας κι εσύ με τη σειρά σου έναν φανταστικό εχθρό. Π.χ. πού είδες ότι Θ.Π.= προσδοκίες, κι αν το είδες γιατί το γενικεύεις ως συνθήκη ή αντίληψη εδώ μέσα; Οι εξισώσεις πάνω στις οποίες βασίστηκες είναι τόσο αμφιλεγόμενες που δε βοηθάνε κανέναν να καταλάβει τίποτα, ούτε και σένα ίσως να εκφράσεις αυτό που θες. Εκτός κι αν αυτό που θες είναι να γενικεύσεις, οπότε μια χαρά εκφράστηκες.
Επιπλέον, μιλάς για "γνωστά παλιά ιδεολογικά παιχνίδια", δηλώνοντας έτσι με τη σειρά σου μία αποστασιοποίηση ή μία πλήρη περιφρόνηση των ζητημάτων που τίθονται εκατέρωθεν. Και καλά "ιδεολογικά παιχνίδια" τη συνηθίσα αυτήν την προσβολή, αλλά "γνωστά και παλιά";;; Εάν δε σε αφορά ή δε σε ενδιαφέρει μία σύγκρουση ιδεών, εχει καλώς, αν και σου προτείνω να το επανεξετάσεις. Από κει και πέρα μην είσαι τόσο αφοριστικός, καθώς μιλάς για ανθρώπους και ζωές και συνειδήσεις και αγώνες, κι όχι για τις θεαματικές αψιμαχίες κκε και συνασπισμου, ή των περισσότερων αριστερών οργανώσεων. Λίγη προσοχή σχετικά με αυτό λοιπόν δε βλάπτει.
Τέλος, κάτι πολύ σημαντικό. Περιγράφεις ένα σκηνικό που βίωσες με την ιπτάμενη absolut. Το να τα πάρεις με αυτό αρχικά είναι φυσιολογικό και κατανοητό. Το να θεσμίζεις όμως ύστερα μία εξήγηση ή ανάλυση του γεγονότος αυτού με τον τρόπο και την ουσία που της προσέδωσες είναι το λιγότερο επικίνδυνο. Καταλαβαίνεις τι συμπεραίνει κανείς από αυτό που γράφεις; ότι δλδ οι κουβέντες αυτές και οι ζυμώσεις όπου κι αν διεξάγονται οδηγούν σε τέτοιες φάσεις ή ότι "οπλίζουν" με μπουκάλια βότκας μεθυσμένα χέρια; άνθρωπέ μου, αυτά τα λέει ο πρετεντέρης! πρόσεξε γιατί το επόμενο βήμα είναι να μιλήσεις και για συλλογικές ευθύνες! Ακροβατείς λίγο πάνω σε λογικές πραγματικά "φτου κακά", και για μένα και για σένα και για όλους εδώ μέσα. (αλήθεια, γιατί δλδ η ρίψη του μπουκαλιού να μη σχετίζεται για σένα, που είσαι και μουσικός, με το punk κίνημα και τα δικά του "έθιμα", αλλά σπεύδεις να τη συσχετίσεις με την κουβέντα αυτή; παραδειγματικά θέτω την ερώτηση αυτή, δεν πετάω καρφιά για την punk σκηνή, μην παρεξηγήσει κανείς)
Ερωτήματα του στυλ "ο μουσικός τι φταίει" ή "ταυτίζεται" είναι αδιέξοδα. Ούτε φταίει, ούτε ταυτίζεται όπως το θέτεις. Το ότι εκτίθεται όμως σου λέει τίποτα; Εκτίθεται κοινωνικά (συμμετέχοντας στη συναυλία), πολιτικά (συμμετέχοντας σε μία συναυλία οικονομικής ενίσχυσης), οικονομικά (εάν παίρνει και πόσα ή δεν παίρνει λεφτά), κι όλα αυτά μαζί συμμετέχοντας σε ένα μουσικό σύνολο. Το να αποστασιοποιείσαι τόσο πολύ από τους ανθρώπους με τους οποίους παίζεις μαζί μουσική είναι μεγάλο θέμα. Εκτός κι αν είσαι και νοιώθεις επαγγελματίας.
(θερμή παράκληση: σε περίπτωση ανταπάντησης ας μην καταπιαστούμε με το παραπάνω ζήτημα της αποστασιοποίησης, τη στιγμή που έχω θέσει τόσα άλλα είναι το τελευταίο που με αφορά)
Εν κατακλείδι, αυτό που σου προτείνω είναι αυτό που πρότεινα και πριν στον ΕΚΕΙΝΟΝ:
άφησε τις κατηγορίες, τις εξισώσεις, τις κατηγοριοποίησεις και τους φανταστικούς εχθρούς καθώς δεν προσφέρουν τίποτα και σε κανέναν, και εστίασε στην πολιτική-κοινωνική πλευρά του θέματος.
Σκατά. Έγραφα, έγραφα, έγραφα, και μια μαλακία του blogger ήταν αρκετή για να μου γαμήσει όλο το κείμενο. Κι όπως αντιλαμβάνεσαι, δεν υπάρχει κουράγιο να το γράψω από την αρχή.
Εν συντομία λοιπόν, λέω
Οι εξισώσεις δεν είναι ούτε ειρωνικές ούτε αφοριστικές. Χοντροκομμένες μάλιστα. Ακριβώς αυτό όμως ήθελα να δείξω με τα μπακάλικα μαθηματικά μου, τα τέρατα στα οποία μας οδηγεί η σχηματική σκέψη, ψήγματα της οποίας έχουν διατυπωθεί εδώ από κάποιους.
Δεν νιώθω πως έχω κανένα εχθρό, φανταστικό ή πραγματικό, τουλάχιστον σε αυτό εδώ το χώρο.
Ορολογίες όπως "φτου κακά" απλά συμπυκνώνουν χάριν αστεϊσμού τα main συμπεράσματα μιας κουβέντας που και εγώ και εσύ και όλοι εδώ την έχουν παρακολουθήσει, συνεπώς δεν προσπαθώ να υποκαταστήσω τον επιχειρηματικό λόγο, αλλά με λίγο πλάκα βρε αδερφέ να πάμε και λίγο παραπέρα.
Ορολογίες τύπου "παλιά γνωστά ιδεολογικά παιχνίδια", δεν διατυπώνονται για να υποτιμήσουν την αξία των παιχνιδιών ούτε από περιφρόνηση ούτε για να προσβάλλουν κάποιον, ακόμα και αυτόν που πιθανώς τα εκτιμά κάτι περισσότερο από παιχνίδια. Δεν έβρισα δα. Και παλιά είναι και κρατάνε χρόνια, και γνωστά, άσχετα αν εγώ μπορεί να διακρίνω και κάποια αδιέξοδα, και μια χαρά ιδεολογικά είναι. Δεν αποτελούν όμως την ουσία της παρέμβασής μου και δεν είναι δυνατόν κάθε πρόταση σε μια παρέμβαση να αποτελεί τίτλο έκθεσης και θέμα προς ανάλυση. Άλλη φορά ίσως.
Τα περί προσδοκιών είχαν διατυπωθεί στο προηγούμενο ποστ περί Θανάση από την Ωχρά και εκεί πατούσε όλη η κριτική, αλλιώς θα είχε την ίδια βαρύτητα οποιοδήποτε ποστ επέκρινε οποιονδήποτε συνεργάτη του Σαββόπουλου. Σχηματικός δεν ήταν ο λόγος, αλλά το συμπέρασμα. Άποψή μου βέβαια.
Σε καμία περίπτωση δεν επεδίωξα τη σύνδεση μεταξύ αυτής της κουβέντας και του μπουκαλιού. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση πως ευθύνονται οι ιδέες, αλλά τα μυαλά και τα χέρια. Μίλησα απλά για τα τέρατα λογικής στα οποία μας οδηγεί η σχηματική σκέψη. Ο κάφρος που κάνει την καφρίλα, προφανώς και δεν περιμένει μια συζήτηση να του οπλίσει το χέρι, πόσο μάλλον αυτή εδώ τη συζήτηση. Ας αναφέρω βέβαια ότι η συγκεκριμένη καφρίλα αν είχε βρει στόχο 30 εκατοστά πιο πάνω, δεν θα άφηνε περιθώρια για συγκρίσεις με το punk attitude και άλλα τέτοια έμορφα. Αν ρωτούσες όμως τον κάφρο, θα άκουγες κάποιο αντίστοιχο τέρας λογικής ως αιτιολογία κι όσο γι αυτό ξαναλέω ότι και καλή ενημέρωση έχω και πάνω στη σκηνή ήμουν και όσο να'ναι κάτι έπαιρνα πρέφα.
Και Πρετεντέρη στα μούτρα σου, που θα με πεις Πρετεντέρη! :)
Και κρίμα που χάθηκε το αρχικό μου κείμενο. Ήταν πιο ουσιαστικό νομίζω. Damn!
Κάποιες παρατηρήσεις αντί ολοκληρωμένου επιχειρηματικού λόγου:
Ο μανιχαϊσμός που διέκρινα -και συνεχίζω να διακρίνω- στο ύφος των ποστς και, κυρίως, των σχολίων έχει να κάνει με τον τρόπο και τη θέση από την οποία απαντά ο καθένας και το επίπεδο θέσεων που διατυπώνονται οι οποίες πρώτα οφείλουν να περάσουν το φίλτρο "με ποιανού το μέρος είσαι". Γιατί βλέπω ότι όλα σχεδόν τα σχόλια (ίσως ακόμα και τα δικά μου) διαπνέονται από το δόγμα "αν δεν είσαι με εμάς, είσαι με τους άλλους". Εγώ, όπως έχεις καταλάβει, εξ ορισμού δεν είμαι "με εσάς" (εννοώντας την Ωχρά), αλλά αυτό δεν νομίζω πως είναι λόγος για να παίρνω απαντήσεις λες και είμαι "με τους άλλους", εν προκειμένω τον Θ.Π., το συνάφι του, τους οπαδούς του κ.ο.κ. Εδώ έχουν ακουστεί απίστευτα πράγματα, όπως το ότι αν τα χώνεις στην Ωχρά ή σε κάποιους σχολιαστές, τότε είναι λογικό να αμφισβητείται από εκείνους ακόμα και η πολιτική ταυτότητα που δηλώνεις (π.χ. αναρχικός) και πάμε πάλι στην ίδια στείρα κουβέντα περί πολιτικών διαπιστευτηρίων. Λες και αυτό το μπλογκ και μόνο είναι ο εκπρόσωπος του αναρχισμού επί γης.
Το χώσιμο εκ μέρους της Ωχράς στον Θ.Π. επί του προσωπικού στοιχειοθετείται κατ'εμέ από το κίνητρο των ίδιων, έτσι όπως το ανέπτυξαν στο πρώτο εκείνο ποστ: ότι ουσιαστικά όλη η ιστορία (και η κριτική) ξεκινάει από το ότι ο Θ.Π. διέψευσε με άκομψο τρόπο (μέσω των επιλογών του) τις προσδοκίες του κινήματος ή έστω κάποιων συντρόφων, όπως σωστά λέει και ο φίλος μου Κοστίνιο. Δηλαδή προσωπικές προσδοκίες, τις οποίες ποτέ (και ανάφερέ μου αν έχεις κάποιο παράδειγμα) δεν διαφήμισε ως πιθανές ο Θ.Π. στο καλλιτεχνικό του όραμα. Μεμπτό για εκείνον; Πιθανώς. Αλλά είναι δικό του καπέλο. Και εννοείται ότι μπορούμε να του τα χώνουμε π.χ. για τη συνεργασία με το Σαββόπουλο, όχι όμως επειδή είχαμε άλλες προσδοκίες από εκείνον. Καλό είναι να τα διαχωρίζουμε αυτά, γιατί διαφορετικά επανερχόμαστε πάλι στην κουβέντα περί μανιχαϊσμού και τα τσουβαλιάσματα που λες κι εσύ και δεν βγάζουμε άκρη, παρά μόνο οχυρώνουμε καλύτερα τα στρατόπεδά μας και δεν νομίζω ότι είναι αυτό το νόημα.
Αντιπαρέρχομαι τα περί τσουβαλιάσματος, γιατί αν διαβάσεις λίγο πιο προσεκτικά, ουσιαστικά απάντησα σε έναν συγκεκριμένο και μετά έκανα λόγο για τη στάση της Ωχράς και κάποιους σχολιαστές. Που είναι το τσουβάλιασμα;
Σχετικά με την απάντηση μου στον έναν: εννοείται πως δεν ζητάω ονόματα και τεφτέρια δράσης και πράξεων, αλλά το θεωρώ κομματάκι ανήθικο να εγκαλείς κάποιον που με τον τρόπο του (και όχι τον τρόπο σου), με έντιμες μεθόδους και όχι εν κρυπτώ, εκτειθέμενος προσωπικά και καλλιτεχνικά -και όχι ανώνυμα (δεν στέκομαι στην ανωνυμία εδώ φυσικά, αλλά στο κουράγιο που χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις η επωνυμία)- έχει συνδράμει κι εκείνος και έχει δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στο συγκεκριμένο λαό -και δη τον εξεγερμένο. Οταν, λοιπόν, εγκαλείς κάποιον και μάλιστα είσαι έτοιμος να απαξιώσεις συνολικά τις πράξεις του (επειδή ας πούμε ...είπε ευχαριστώ στην πρεσβεία του Μεξικού) ή να τις κρίνεις ως αναποτελεσματικές, τότε είναι στοιχειώδης ηθική σου υποχρέωση να αντιπροτείνεις έναν ουσιαστικότερο, εντιμότερο και ηθικότερο τρόπο δράσης. Να μιλήσεις δηλαδή στο πλαίσιο του εφικτού, καθ'ότι στο πλαίσιο του φαντασιακού μπορώ να κατακεραυνώσω κι εγώ όποιον μου κάνει κέφι, αδιαφορώντας για μεγέθη και ιστορικούς ρόλους. Θα ήθελα τελικά να μάθω που φαίνεται και πως εκφράζεται η αληθινή αλληλεγγύη στους Ζαπατίστας, αφού ήδη απαξιώσαμε τις πράξεις εκείνες που πρώτιστα ωφελούν το κίνημά τους και δεν αξιώνονται και κάποιο αντάλλαγμα. Γιατί δηλαδή "μόνο εμείς" κι όχι "οι άλλοι";
ΕΚΕΙΝΟΣ
Με τις παρατηρήσεις σου πάντως -που και επιχειρήματα έχουν και λόγο έχουν- έγινες πολύ περισσότερο κατανοητός (τουλάχιστον σε μένα) από ότι πριν.
Ωστόσο, τόσο το φίλτρο "με ποιανού το μέρος είσαι" όσο και η αμφισβήτηση των πολιτικών ταυτοτήτων ή η ζήτηση πολιτικών διαπιστευτηρίων δεν υπάρχουν ούτε στο 1ο ποστ των ωχρά (για το 2ο ούτε λόγος) αλλά ούτε και σε μεγάλο μέρος των πολλών σχολίων που ακολούθησαν. Κάποιοι, εκατέρωθεν, προφανώς και κινήθηκαν κάπως έτσι. Γιατί όμως τόση επιμονή με αυτούς κι όχι με τα ζητήματα που έχουν μπει; (βλέπε Θέαμα, εμπορευματοποίηση της τέχνης, ο αγώνας γενικότερα στην τρέχουσα συγκυρία και τόσα άλλα, τα οποία βαφτίζονται ως παλιά ιδεολογικά παιχνίδια). Είναι τελικά ζήτημα μίας εσφαλμένης εντύπωσης ή μήπως μίας προβολής κάποιων αντιλήψεων;
Αυτό που θέτω είναι το εξής: ακόμα λοιπόν κι αν οι μόνοι που φταίνε είναι οι μουτζαχεντίν της μίας μεριάς, έτσι όπως λες (παρόλο που διαφωνώ), από τη στιγμή που δεν μονοπωλούν και δεν καθορίζουν αποφασιστικά τη συζήτηση, γιατί αναπαράγεις λοιπόν αυτόν τον στείρο ανταγωνισμό που τόσο απεχθάνεσαι και που αν δεις λίγο παράπανω κάτι παρόμοιο λέει κι ο κ. της ωχρα (δηλαδή έχετε ένα βασικό σημείο σύγκλισης ως προς την κατεύθυνση και την ποιότητα του διαλόγου);
Αυτό κατά τη γνώμη μου ξεπερνιέται εύκολα εάν εστιάσουμε στα ζητήματα που διαμορφώνονται και όχι στους χαρακτηρισμούς ή τις προσωπικές επιθέσεις. Κι αυτό ακριβώς επιδιώκεται. Το λοιπόν, εάν εγώ έχω μία άποψη για το Θέαμα, γιατί να κατηγοριοποιηθώ στους "ωχράδες" ή στους "άλλους"; Οι ωχρά ποτέ δε θέλησαν κάτι τέτοιο (κι αν θες κάτι τέτοιο δε φτιάχνεις ένα τέτοιο μπλογκ με τέτοιους όρους), κι ακόμη κι αν ήθελαν δεν θα γίνονταν ποτέ εκπρόσωποι ούτε της αναρχίας (ο όρος "αναρχισμός" για μένα είναι απαράδεκτος και ανεδαφικός, άσχετο αλλά το λέω) ούτε και του αντιεμπορευματικού. Διότι το τελευταίο π.χ. αποτελεί ένα ακόμα ανοιχτό κοινωνικό πρόταγμα (και μάλιστα υπό διαμόρφωση) κι όχι μία κλειστή θεωρία ή ιδεολογία στην οποία κάποιος μπορεί απλά να δηλώσει υπέρ ή κατά. Και υπάρχει και μία πολύ σαφής θέση ενάντια και στην εκπροσώπευση και στη διαμεσολάβηση. Θέση πραγματική μέσα στη ζωή και όχι διακηρυγμένη μόνο στα χαρτιά.
Όσο για το χώσιμο επί του προσωπικού στο 1ο ποστ που ξαναβάζεις, δεν έχω να πω κάτι καινούριο. Τίποτα προσωπικό δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι μία σχέση -όχι διαπροσωπική βέβαια- ("ιδιαίτερη" όπως χαρακτηρίζεται) του Θ.Π. με το "χώρο" γενικότερα που έχει χτιστεί αμφίδρομα. Και η ποιότητα αυτής ακριβώς συζητιέται, διότι ο Θ.Π., είναι κομμάτι του Θεάματος με τις επιλογές που κάνει (επιλογές επαγγελματικές και δημόσιες κι όχι προσωπικές) και τους όρους που βάζει στην τέχνη. Δε μιλάμε λοιπόν ότι κάποιος είχε προσωπικές προσδοκίες, αλλά πολιτικές σε ότι έχει να κάνει τουλάχιστον με την τέχνη. Και αυτές τις διαμορφώνει και ο Θ.Π. διοτί κατά τη γνώμη μου, έχει συγκεχυμένη και διφορούμενη στάση απέναντι στα πράγματα (όχι βέβαια από κάποια σκοπιμότητα, ιδιοτέλεια ή δόλο, και πάλι κατά τη γνώμη μου).
Το θέμα δεν είναι λοιπόν το "μόνο εμείς" κι όχι οι "άλλοι". Το θέμα είναι απλά να καταλάβουμε και να διασαφηνίσουμε όσο γίνεται το πώς στέκεται ο καθένας και όλοι μαζί απέναντι στα πράγματα.
Δημοσίευση σχολίου